معنا (انگلیسی: Meaning)، معنا در اگزیستانسیالیسم توصیفی است. معنا روشی است که یک فرد چیزی را درک می‌کند. 

معنی ویرایش

معنی صورت ذهنی است که لفظ در مقابل آن وضع شده‌است و به چیزی گفته می‌شود که برای شیء قصد شده‌است، یا چیزی است که گفتار یا علامت یا نشانه دالّ بر آن است.

وجود ویرایش

وجود (Existential) چیزی است که متعلق به وجود یا منسوب به آن باشد. و قول به ضرورت بازگشت به وجود واقعی است.

اصالت وجود انسانی (Existentialism) عموماً عبارت است از بیان ارزش وجود فردی. و این نظریه متعلق است به سورن کی‌یرکگور، کارل یاسپرس، مارتین هایدگر، ژان-پل سارتر و دیگران.[۱]

سورن کی‌یرکگور ویرایش

از نظر کی‌یرکگور، معنا یک تجربه زیسته است، تلاش برای یافتن ارزش ها، باورها و هدف خود در دنیایی بی معنا. [۲]

سارتر ویرایش

معنا چیزی است که واقعاً برای هر فردی منحصر به فرد است، جدا، مستقل. [۳]

برای مطالعهٔ بیشتر ویرایش

منابع ویرایش

  1. جمیل صلیبا - منوچهر صانعی دره بیدی، فرهنگ فلسفی، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶
  2. Kierkegaard, S. The Essential Kierkegaard, Eds. Howard and Edna Hong. Princeton, 2000. p. 10.
  3. Existentialism is a Humanism, Jean-Paul Sartre, (L'existentialisme est un humanisme) 1946.