مهرک (پرستار دربار)

مهرک بنابر شاهنامه فردوسی پرستار دیرینه انوشیروان عادل بود، که از کار اخراج شد. روزی در گفتگوی بین بزرگان با انوشیروان کسی از بزرگان، از انوشیروان می‌پرسد مهرک که سالیان طولانی پرستار دربار بود، چه عملی از او سر زد که از کار اخراج شد؟ انوشیروان پاسخ داد که رفتارش عوض شده بود و همیشه مَست به درگاه می‌آمد و همواره جام‌مَی در دست داشت.

دگر گفت باهرکسی پادشابزرگست وبخشنده و پارسا
پرستار دیرینه مهرک چه کردکه روزیش اندک شد و روی زرد
چنین داد پاسخ که او شد درشتبرآن کردهٔ خویش بنهاد پشت
بیامد به درگاه و بنشست مستهمیشه جز از می‌ندارد بدست[۱]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. شاهنامه فردوسی، بر پایه چاپ مسکو، انتشارات هرمس، صفحه 1575