مهر و موم استوانه آدم و حوا
مهر و موم استوانه آدم و حوا (انگلیسی: Adam and Eve cylinder seal) استوانه‌ای سنگی کوچک با منشأ پس از امپراتوری اکد است که قدمت آن بین ۲۲۰۰ تا ۲۱۰۰ پیش از میلاد است. این مهر دو پیکر نشسته، یک درخت و یک مار را به تصویر می‌کشد و قبلاً اعتقاد بر این بود که ارتباطی با آدم و حوا از سفر پیدایش را نشان می‌دهد. اکنون به عنوان یک نمونه معمولی از صحنه ضیافت اکدی دیده می شود.[۲]
| مهر و موم استوانه آدم و حوا | |
|---|---|
 Drawing of the seal's impression, by George Smith[۱] | |
| مواد | شیست سبز |
| اندازه | h x d: ۲٫۷۱ سانتیمتر (۱٫۰۷ اینچ) x ۱٫۶۵ سانتیمتر (۰٫۶۵ اینچ) |
| خلق‌شده | 22nd century BCE |
| مکان کنونی | موزه بریتانیا |
| شناسه | ۱۸۴۶٬۰۵۲۳٫۳۴۷ |
منابع ویرایش
- ↑ Smith, George (1876). The Chaldean Account of Genesis. New York: Scribner, Armstrong & Co., pp. 90–91
- ↑ Petersen, David L. (2009). F0pxswC&dq=آدام+و+حوا+سیلندر+مهر&pg=PA144 Method Matters : مقالاتی درباره تفسیر کتاب مقدس عبری به افتخار دیوید ال. پترسن (به انگلیسی). Society of Biblical Lit. ISBN 9781589834446.
Collon به درستی معتقد است که این مهر خاص متعلق به سنت تثبیت شده صحنه ضیافت اکدی است. او برای اثبات ادعای خود به چندین ویژگی در مهر به اصطلاح "آدم و حوا" اشاره می کند که ممکن است در تصاویر معاصر یافت شود. اولاً، در هنر بین النهرین یک سنت دیرینه برای نمایش چهره هایی رو به روی یک گیاه مرکزی وجود دارد، در اینجا یک نخل خرما. همچنین، شاخ های شکل نشسته در سمت راست، مطابق با قراردادهای دیرینه شمایل نگاری، نشان دهنده مقام الهی است. هویت شخصیت سمت چپ احتمالاً یک عبادت کننده است و نه یک زن، همانطور که فرادنبرگ فرض می کرد. در مورد مار، این ممکن است نمادی از یک خدای مار (مانند نیرا) یا احتمالاً نمادی کلی تر از بازسازی و باروری باشد.
{{cite book}}: Check|url=value (help)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Adam and Eve cylinder seal». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ ژانویه ۲۰۲۴.