سفر پیدایش
سِفر پیدایش (سِفر در عبری به‌معنی کتاب بزرگ) یا برشیت (به عبری: בראשית)، نخستین بخش از کتاب مقدس عبری مشتمل بر پنجاه فصل و نخستین کتاب از «اسفار پنجگانه» یا تورات است.[۱] در این کتاب روایت آفرینش عالم هستی توسط خداوند و برخی از معروفترین داستان‌های عهد عتیق، همچون آدم و حوا، هابیل و قابیل، کشتی نوح، برج بابل، یوسف و شه‌پدران[۲] گفته شده‌است. در پیدایش آمده‌است که چگونه خدا گیتی را از هیچ می‌آفریند[۳] هر چند دیدگاهی که خدا گیتی را از هیچ آفرید، امروزه از اصول مرکزی در هر سه دینِ یهودیت، مسیحیت و اسلام است اما در کتاب پیدایش و نه در تمام کتاب مقدس عبری به‌طور مستقیم به موضوعِ آفرینش از هیچ اشاره‌ای نشده‌است.[۴]
| تورات | کتب انبیاء | کتوبیم اسفار تورات |
| پیدایش |
| خروج |
| لاویان |
| اعداد |
| تثنیه |
در این کتاب همچنین روایت می‌شود که خدا چگونه انسان را می‌آفریند و او را در محیطی کامل و زیبا قرار می‌دهد، چگونه «گناه» وارد جهان می‌شود و سرانجام چگونه خدا برای نجات انسانِی که از نظر خدا گناهکار است چاره‌ای می‌اندیشد. مطالبی که در این کتاب آمده عبارت اند از آغاز تاریخ بشر، آغاز هنر و صنایع دستی، چگونگی پیدایش زبانها و قوم‌های گوناگون. از فصل دوازده به بعد، مسیر کتاب متوجه قوم اسرائیل، رابطهٔ این قوم و خداوند، مفهوم قومِ برگزیده و همچنین سرزمین موعود می‌شود. از اینجا به بعد داستان زندگی ابراهیم، اسحاق، یعقوب و پسرانش در کتاب ثبت شده که در پایان با شرح زندگی یوسف در مصر پایان می‌پذیرد.[۵][۶]
هرچند نویسندهٔ سفر پیدایش (همچون سفر خروج، سفر لاویان، سفر اعداد و بخش بزرگی از سفر تثنیه) را موسی دانسته‌اند، اما در نوشتارهای دانشگاهی نوین این کتاب را به سده‌های پنجم و ششم پیش‌از میلاد مسیح نسبت می‌دهند.[۷][۸]
ساختارویرایش
پیدایش به نظر می‌رسد در اطراف عبارت تکرار شده الله تلئوتو (elleh toledot)، به معنای "این نسل‌ها هستند" باشد؛ با اولین استفاده از عبارت به "نسل (آفرینش)های بهشت و زمین" و افراد باقی مانده (نوح، "پسران نوح" "، سم، و … تا یعقوب).[۹] با این حال آنچه نویسندگان اصلی قصد داشتند، روشن نیست و بیشتر مفسران مدرن آن را بر اساس موضوع به دو قسمت تقسیم می‌کنند؛ یک تاریخ اولیه (فصل‌های ۱–۱۱) و یک تاریخ «پدرسالار» (فصل‌های ۱۲–۵۰).[۱۰][note ۱]
چکیدهویرایش
خداوند در شش روز هستی را آفرید و در روز هفتم به استراحت پرداخت. سپس آدم و حوا و حیوانات را خلق نمود و در باغ عدن سکونت داد اما به آن‌ها دستور داد که از میوه درخت ممنوعه نباید بخورند. مار آن‌ها را فریب داد و از میوه خوردند؛ پس به فرمان خداوند، بر روزی زمین هبوط کردند. در زمین، حوا هابیل و قائن را زایید اما قائن که در اسلام قابیل نام دارد هابیل را کشت و حوا برای جایگزینی وی شیث را زایید. از این پس نوع بشر بر روی زمین بسیار شد و دنیا را پر از گناه بشری و نفیلیم نمودند و خداوند برای پاک نمودن زمین از نوح که اینک پیامبر بود، خواست تا کشتی سازد و بندگان خداپرست را بر آن قرار دهد و در همین هنگام سیلاب بزرگ واقع شد تا دنیا را از گناهکاران پاک نماید. اما پس از این واقعه نیز نوع بشر دست از گناه برنداشت و بدین سبب خداوند پس از ماجرای برج بابل، انسان‌ها را بر روی زمین پراکنده ساخت و در زبان آن‌ها تفاوت نهاد تا نتوانند به راحتی با هم سخن گفته و در کنار هم زندگی کنند. سپس به ابراهیم دستور داد تا از میان‌رودان به کنعان مهاجرت کند و در آنجا با ابراهیم پیمان بست که خاندان وی را همچون ستارگان آسمان بیشمار کند و برای نشانه‌ای از این پیمان، تمامی فرزندان ذکور ابراهیم ختنه شوند. سپس خداوند لوط را از عذابی که برای قومش در نظر گرفته‌بود، می‌رهاند. در پایان داستان یعقوب و فروش فرزند دلبندش یوسف به بردگی در سرزمین فرعون و آرزوی وی برای رفتن از مصر روایت می‌شود.
جستارهای وابستهویرایش
توضیحاتویرایش
- ↑ The Weekly Torah portions, Parashot, divide the book into 12 readings.
منابعویرایش
- ↑ Hamilton (۱۹۹۰), ص. ۱
- ↑ Bandstra (2004), pp. 28–29
- ↑ Moore, John A. (24 Jan 2002), From Genesis to Genetics: The Case of Evolution and Creationism, University of California Press, pp. 28–29, ISBN 978-0-520-93078-0
* Moore cites page 51 of اورلینسکی's Notes on the New Translation of the Torah. Jewish Publication Society. 1969. Google snapshot - ↑ Nebe, Gottfried (2002), Creation in Paul's Theology. In Hoffman, Yair; Reventlow, Henning Graf. "Creation in Jewish and Christian tradition", A&C Black, p. 119
- ↑ Van Seters (1998), p.5
- ↑ Davies (1998), ص. ۳۷
- ↑ Van Seters (1998), ص. ۵
- ↑ Davies (1998), p.37
- ↑ Hamilton (1990), p. 2
- ↑ Whybray (1997), p. 41