مینای دندان (به انگلیسی: Tooth Enamel) رویی‌ترین قسمت دندان در کالبد دندان انسان است؛ همچنین سخت‌ترین عضو بدن از لحاظ استحکام می‌باشد[نیازمند منبع] و به عنوان یک پوشش کل تاج دندان را می‌پوشاند و در واقع چیزی که در دهان از یک دندان سالم مشاهده می‌کنیم همان مینای دندان است. ضخامت این لایه متغیر بوده و در بعضی جاها تا ۳ میلی‌متر می‌رسد.[۱] قسمتی از تاج دندان که در دهان قابل مشاهده و لمس است، مینا نامیده می‌شود؛ سایر قسمت‌های تاج در زیر مینا قرار دارند.[۲] مینای دندان همراه با عاج دندان ، ساروجه cementum و پالپ دندان dental pulp یکی از چهار بافت بزرگ تشکیل دهنده دندان که معدنی‌ترین و سخت‌ترین عضو در پیکر انسان است. این ماده معمولاً در بافت قابل مشاهده دندان قرار دارد و بیشتر قسمت‌های پاسداری شده توسط بخش پایه ای عاج و همه قسمت‌های تشریحی تاج را پوشش می‌دهد. این ماده همچنین در دندان‌های کوچک پوستی کوسه نیر یافت می‌شود.[۳]

مینای دندان
برچسب مولر
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینenamelum
MeSHD003743
TA98A05.1.03.056
TA2938
FMA55629

ساختار

ویرایش

۹۶٪ از مینا را مواد معدنی و ۴٪ باقی‌مانده را آب و مواد آلی تشکیل می‌دهند. [۳] این ماده، غنی‌ترین عضو بدن از نظر کلسیم است و ۹۵٪ آن ترکیبات کلسیم است. ۵۱٪ این بافت را مواد آلی و بقیه را آب تشکیل می‌دهد. مینا تمام سطوح خارجی هر دندان را می‌پوشاند و باعث حفاظت از آن می‌شود.[۴] (هیدروکسی آپاتیت)

نگارخانه

ویرایش

جستارهای وابسته

ویرایش

قسمت‌های مختلف دندان

ویرایش

ریشه دندان

ویرایش


منابع

ویرایش
  1. "Tooth enamel" (به انگلیسی). NCBI. Retrieved 09/09/2010. {{cite web}}: Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help)
  2. «دانشنامه‌رشد». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ویکی‌پدیا انگلیسی
  4. سایت موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان