ناتالی امیری
ناتالی امیری (به انگلیسی: Natalie Amiri) (متولد ۱۹۷۸ در مونیخ) یک خبرنگار رادیو و تلویزیون آلمانی-ایرانی است. او پیشتر مدیر استودیو آ.ار.د در تهران بوده و از جنگ داخلی سوریه نیز گزارشهایی تهیه کرده است. امیری به زبانهای آلمانی، انگلیسی، فرانسوی، فارسی، و عربی تسلط دارد.[۱][۲][۳][۴][۵]
ناتالی امیری | |
---|---|
زادهٔ | 1978 مونیخ، آلمان |
محل زندگی | مونیخ |
ملیت | ایرانی، آلمانی |
تحصیلات | دکترای ایرانشناسی |
محل تحصیل | دانشگاه اتوفریدریش بامبرگ |
پیشه | خبرنگار، برنامه ساز، تهیهکننده ، گوینده رادیو ، فعال حقوق بشر و نویسنده |
سالهای فعالیت | ۱۳۸۰ تاکنون |
فرزندان | کیان |
والدین | الن امیری ، روح الله امیری |
جایزه(ها) | جایزه روزنامه نگاری پایتخت ایالت مونیخ و جایزه تلویزیون آلمان در سال 2019 |
زندگی ویرایش
امیری در مونیخ به عنوان دختر الن امیری آلمانی و روح الله امیری دلال فرش آزاد ایرانی به دنیا آمد و بزرگ شد. [۲]پدرش که از یزد آمده بود ، در سال 1965 از ایران به آلمان آمد[۶] به عنوان کارشناس فرش در اشتوتگارت. او بعداً مغازه فرش خود را در مونیخ در نزدیکی ایزارتور افتتاح کرد . ناتالی امیری برای اولین بار در سال 1361 در جریان جنگ ایران و عراق ، مادر و خواهرش را در سفر به ایران همراهی کرد. سه سال بعد، اعضای زن خانواده به کاتولیک گرویدند .در طول دوران تحصیل خود که در مدرسه والدورف گذراند ، به مدت پنج ماه در لس آنجلس با یک خانواده یهودی از ایران زندگی کرد. [۷]
کتابشناسی ویرایش
- بین جهانیان. درباره قدرت و ناتوانی در ایران. ISBN 978-3-351-03880-9
- افغانستان. بازنده بدون شکست ساخت و ساز، برلین 2022، ISBN 978-3-351-03963-9 .
- گنج پنهان مستندات هنری
- زنان شجاع ایران: نمی ترسیم! شابک 978-3949582202
جستارهای وابسته ویرایش
منبع ویرایش
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Natalie Amiri». در دانشنامهٔ ویکیپدیای آلمانی .
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «ناتالی امیری، خبرنگار شبکه اول آلمان، چرا از ایران خارج شد؟ – DW – ۱۳۹۹/۲/۱۶». dw.com. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۱.
- ↑ لندن، کیهان. «ناتالی امیری خبرنگار ایرانی- آلمانی: جامعه ایران از اسلام رو برگردانده و میخواهد آزاد باشد». دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۱.
- ↑ ناتالی امیری، برترین خبرنگار سیاسی آلمان در سال ۲۰۲۱ – DW – ۱۴۰۰/۱۰/۳, retrieved 2024-02-01
- ↑ «وزارت خارجه آلمان به یک خبرنگار ایرانی-آلمانی هشدار داد ممکن است در تهران به گروگان گرفته شود». صدای آمریکا. ۲۰۲۰-۰۵-۰۴. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۱.
- ↑ "Iran-Korrespondentin der ARD berichtet über harten Job als „Feindbild des Staates"". www.merkur.de (به آلمانی). 2021-03-13. Retrieved 2024-02-01.
- ↑ NDR. "Iran: Journalisten als Feindbild des Staates". www.ndr.de (به آلمانی). Retrieved 2024-02-01.