نجفوند
نجفوند یکی از ایلات ، قوم دیرکوند است.[۱]این طایفه ساکن روستای اناررودبزرگ از توابع بخش معمولان منطقه پیشکوه در لرستان و خوزستان است.[۲]
| مناطق با جمعیت چشمگیر | |
|---|---|
| ایران: ساکن در استان لرستان و استان خوزستان | |
| زبان‌ها | |
| لری بالاگریوه‌ای | |
| دین | |
| شیعه | |
فرهنگ و هنر
ویرایشدر بخش فرهنگ و هنر مخصوصا ادبیات فارسی و ادبیات قومی کتب مختلفی توسط افراد مختلف طایفه نجفوند به رشته تحریر درآمده است که از جمله آنها می توان به آثاری همچون هفتاد و دو بلوط و مجموعه شعر خراش و مجموعه شعر برفی که بر ماه بارید اثری از جناب آقای هدایت نجفوند اشاره نمود که با سبک های شعر سپید و شعر نو سروده شده است..[۳]
آثار ادبی دیگری در موضوع تاریخ سرزمین مانند کتاب اهمیت اسب در تاریخ ایران باستان تا دوره هخامنشیان به قلم جناب آقایان امیرضانجفوند دریکوندی و امیرحسین نجفونددریکوندی و کرم نجفونددریکوندی می توان اشاره کرد. همچنین اثر ادبی دیگر با موضوعیت آشنایی با فرهنگ قومی می توان به کتاب فرهنگ لری گونه ی بالاگریوه[۴] اثری از جناب آقای محمدرضا نجفوند اشاره کرد.
هنرهای تجسمی
ویرایشهنرمندان اندک شماری در زمینه ها و موضوعات مختلف هنری این ایل مشغول فعالیت هستند که در ادامه به آنها آشنا خواهیم شد.
هنر قالی بافی
ویرایشدر بخش هنرهای تجسمی آیین کهن قالی بافی توسط هنرمند سرکار خانم جهان افروز نجفوند با گذشت چندهزارساله از این سنت دیرینه توسط این هنرمند خوش ذوق در دیار قوم لر و منطقه بالاگریوه در قرن ۲۱ هنوز ادامه دارد. مستند تلویزیونی از هنر خانم نجفوند در شبکه های تلویزیونی صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران پخش گردید که برشی از آن در ادامه خواهیم دید.
هنر نقاشی
ویرایشاز هنرهای قومی این طایفه می توان به آثار نقاشی با روش رنگ روغن هنرمند حسین نجفوند اشاره نمود که طرحی از یک مادر لر چشم انتظار و یک دختر عشایر لر که در امورات زندگی و کوچ نشینی به خانواده خود در حال کمک کردن است. و همچنین اثر دیگر نقاشی رنگ روغن از منظره طبیعت رودخانه را ترسیم نموده است.
پانویس
ویرایشمنابع
ویرایش- امان‌الهی بهاروند، سکندر (۱۳۹۳). قوم لر. تهران: نشر آگه. شابک ۹۶۴-۳۲۹-۱۳۵-۹.
- پاپی، مرادحسین (۱۳۸۷). تبارهخامنش دیاربالاگریوه. قم: دارالنشراسلام. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۱۸۶-۰۰۷-۵.
- نجفوند، هدایت (۱۳۹۸). هفتاد و دو بلوط. کرج: آثار برتر. شابک ۹۷۸-۶۲۲-۶۴۲۶-۱۷-۶. [۱]
- نجفوند دریکوندی، امیررضا (۱۴۰۱). اهمیت اسب در تاریخ ایران باستان تا پایان دوره هخامنشی. اندیمشک: اریترین. شابک ۹۷۸-۶۲۲-۷۹۶۶-۴۴-۲.[۲]
- نجفوند، محمدرضا (۱۳۹۳). فرهنگ لری گونه بالاگریوه. پلدختر: نهج. شابک ۹۶۴-۳۲۹-۱۳۵-۹.[۳]
 | این یک مقالهٔ خرد قومیت است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |