نعوظ
| این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
نعوظ[۱] (در گفتار عامیانه شق شدن یا سیخ شدن) به بزرگ شدن و برآمدن آلت مردی یا کلیتوریس گفته می‌شود. در این حال آلت تناسلی بزرگ و سفت می‌شود. منظور از نعوظ حالتی است که طی آن بافت‌های نعوظی[۲] در آلت مردانه یا آلت زنانه پر از خون می‌گردد و این اندام حالت سفت به خود می‌گیرد تا دخول در مهبل و انزال میسّر شود.[۳] در مردان، تحریک موجب می شود که ورود خون مملو از اکسیژن به آلت مردانه بیشتر از خروج آن بشود. خون مایعی است پرفشار که توسط قلب پمپ شده و در این بخش محصور شده است و باعث برآمدن آلت و استحکام آن شده است. (مثل حالتی که یک بادکنک توسط شاره پرفشار باد شود.) در تحقیقی از آلت جنسی مردانه به عنوان «اسکلت آب ایستایی (هیدرواستاتیکی) با حجم متغیر» یاد شده است.[۴]
| نعوظ | |
|---|---|
 سه ستون از بافت آلت مردی درحال نعوظ، بیشتر حجم آلت را تشکیل می‌دهند. | |
| شناسه‌ها | |
| مش | D010410 |
اختلال نعوظ که نوعی ناتوانی جنسی است یعنی عدم توانایی مکرر در حفظ نعوظ برای برقراری رابطه جنسی.[۵]
جستارهای وابستهویرایش
پانویسویرایش
- ↑ «نعوظ» [علوم سلامت] هم‌ارزِ «erection»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ نعوظ)
- ↑ Erectile tissue
- ↑ Wikipedia-bijdragers, "Erectie," Wikipedia, de vrije encyclopedie, (accessed februari 10, 2009).
- ↑ Penises as Variable‐Volume Hydrostatic Skeletons
- ↑ مردمان، پورتال جوانان. بازدید: فوریه ۲۰۰۹.
پیوند به بیرونویرایش
 |
این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |