هرموژن تارسوسی
هرموژن تارسوسی به انگلیسی: Hermogenes of Tarsus (زبان یونانی: Ἑρμογένης ὁ Ταρσεύς) یک سخنور یونانی بود ملقب به جلادهنده ( Ξυστήρ ). او در سلطنت مارکوس اورلیوس (۱۸۰-۱۶۱پس از میلاد) شکوفا شد.
زندگی و کار ویرایش
توانایی زودهنگام او باعث شد تا زمانی که یک پسر بچه بود، به عنوان معلم هنر منصوب شود و توجه امپراتور را به خود جلب کند. اما در سن بیست و پنج سالگی توانایی هایش از بین رفت و بقیه عمر طولانی خود را در حالت ناتوانی فکری گذراند. [۱] طبق افسانه ها، او احتمالا قربانی یک بیماری مانند سرخک یا یرسینیا شده است که منجر به مننژیت شده. فیلوستراتوس لمنوسی اشاره کرده که او تا زمان مرگ در سنین بالا به این وضعیت رقت‌انگیز ادامه داد. گویا آنتیوخوس به او طعنه می‌زد: «اینجا یکی است که در میان پسران پیرمردی بود و اکنون در میان پیران، جز پسری نیست». [۲] سودا شایعه ای را ثبت می کند که پس از مرگ او قلب او بسیار بزرگ و پوشیده از مو بود. [۱]
با این حال، در سال‌های اولیه‌اش، مجموعه‌ای از رساله‌های بلاغی را تألیف کرد که به کتاب‌های درسی رایج تبدیل و موضوع تفسیرهای بعدی شد. که تعدادی باقی مانده است:
- Προγυμνάσματα – در مورد تمرینات بلاغی ( progymnasmata ).
- Perὶ στάσεων – در مورد مسائل حقوقی ( staseis )
- Περὶ εὑρέσεως - در مورد ابداع استدلال
- Περὶ ἰδεῶν - در مورد انواع مختلف سبک (یا در مورد انواع سبک )
- در مورد روش نیرومندی
در انواع سبک، هرموژن به جای سه عنصر سنتی سبک-بالا، متوسط و پایین- هفت عنصر را مشخص می کند. اول وضوح، به دلیل اهمیت آن است. وضوح به خلوص، که وضوح در سطح جمله است، و تمایز، که مربوط به سازماندهی کلی است، تقسیم می شود. دسته بعدی، عظمت به شش بخش تقسیم می شود، اما به طور کلی به چهار بخش تقسیم می شود: جلال و درخشش اولین بخش هستند و بسیار شبیه به هم هستند. وقار استفاده از جملات کوتاه و انتزاعی در مورد موضوعات برجسته است. زیرکی این چکیده ها را به جزئیات می برد و طولانی تر است. سومین بخش عظمت، تقویت است. آخرین بخش عظمت شامل سه بخش است: انحراف، شور و شکوفایی. اشتیاق برای انتقاد تند، تندی برای تحقیر و شکوفایی برای بهبود احساسات قوی. مقوله زیبایی تقسیم بندی نمی شود. نوع بعدی سبک سرعت است - جمله کوتاه سریع، پاسخ سریع، چرخش ناگهانی فکر در نقطه مقابل. سبک پنجم اخلاق است که به سادگی، شیرینی، لطافت و فروتنی تقسیم می شود. آخرین سبک، جاذبه، تعادل صحیح هر شش نوع سبک است.
نسخه ها و ترجمه ها ویرایش
هرموژن در آموزش بیزانس بسیار محبوب بود. جورج ترابیزون، پژوهشگر بیزانسی، هرموژن را از طریق کتاب بلاغت پنجم (۱۴۷۰) به اروپای غربی در دوران رنسانس معرفی کرد. [۳] کتاب راهنمای ترابیزون حاوی مطالبی از هرموژنس در مورد ایست‌هاو انواع سبک با بلاغت ناشناس به هرنیوس است. ناشر معروف آلدوس مانوتیوس مجموعه بلاغی هرموژنی را در سخنوران یونانی (۱۵۰۸) به خواننده اروپای غربی معرفی کرد. [۳] خوان لوئیس ویوز به هرموژن اشاره کرده است و بر یوهانس استورم تأثیرگذار بود. استورم ترجمه ها و تفسیرهایی را درباره بیشتر آثار هرموژنز منتشر کرد. [۴] هرموژنز همچنین بر سخنوران اسپانیایی مانند آنتونیو لول ، پدرو خوان نونیز و لوئیس د گرانادا تأثیرگذار بود. [۵] لول و نونیز نسخه‌هایی از پروژیمناسماتا هرموژنس را منتشر کردند، و نهادهای بلاغی نونیز به طور قابل توجهی از کل پیکره هرموژنیک استفاده می‌کنند.
نسخه قرن نوزدهم هوگو رابه اپرای هرموژنیس، با مقدمه لاتین، بر اساس نسخه های مختلف، از جمله نسخه آلدین است.
میشل پاتیون کل مجموعه هرموژنیک را با حاشیه نویسی فراوان به فرانسوی ترجمه کرده است. [۶] مالکوم هیث درباره مسائل ( Περὶ στάσεων ) به انگلیسی، [۷] و Cecil W. Wooten در مورد انواع سبک را به انگلیسی ترجمه کرده است. [۸] ترجمه هلندی درباب انوع سبک در اواخر سال ۲۰۰۶ منتشر شد.
کارها درباره تأثیر هرموژن ویرایش
میکائیل یوهانسون کوشیده است تا طرح‌های بلاغی منحصربه‌فرد هرموژن را بر برخی از بیانیه‌های لیبانیوس اعمال کند. [۹]
آنابل پترسون کتابی درباره سبک هرموژنی، مقولات بلاغی و تأثیر آن بر نویسندگان دوره رنسانس، مانند ویلیام شکسپیر، نوشت. هیو بلر نیز در کار خود درباره بلاغت از هرموژنز نام می برد.
دیگران ویرایش
به نظر می رسد هرموژن دیگری از تارسوس وجود داشته که به خاطر برخی از اشارات در تاریخش توسط امپراتور دومیتیان به قتل رسیده است. [۱۰]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Suda s.v. Ἑρμογένης, Adler number: epsilon, 3046[پیوند مرده]
- ↑ Quoted in Davis, Janet B. "Hermogenes of Tarsus" in Classical rhetoric and rhetoricians
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام:0وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام:1وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ López-Grigera, Luisa (1983). "AN INTRODUCTION TO THE STUDY OF RHETORIC IN 16TH CENTURY SPAIN". Dispositio. 8 (22/23): 1–18. ISSN 0734-0591.
- ↑ M. Patillon, Hermogène. L'art rhétorique. Paris: L'Age d'Homme, 1997.
- ↑ M. Heath, Hermogenes On issues: strategies of argument in later Greek rhetoric. Oxford University Press, 1995.
- ↑ C. W. Wooten, Hermogenes' on types of style. University of North Carolina Press, 1987.
- ↑ M. Johansson, Libanius' Declamations 9 and 10 (Studia Graeca et Latina Gothoburgensia LXVII). Göteborg: Acta Universitatis Gothoburgensis, 2006.
- ↑ Suetonius, Lives of the Caesars, Loeb Classical Library, 1914, 10
لینک های خارجی ویرایش
- Rhetores Graeci ، L. Spengel (ed. ), Lipsiae, sumptibus et typis BG Teubneri, 1854, vol. 2 ص 1-18 و 131-456 .