هیپوفونی
هیپوفونی یا صدای همپوفینیک یا گفتار آرام (به انگلیسی: Hypophonia) حالتی است که نتیجه عدم هماهنگی در ماهیچه‌های اسکلتی صوتی، که وظیفه ایجاد صدا را دارند، به وجود می‌آید.[۱] این وضعیت یک نشانه رایج در بیماری پارکینسون[۲] و برخی از انواع زوال عقل اجسام لویی است.[۳] این عارضه عموماً با برنامه‌های آموزشی سخن گفتن، استفاده از جملات کوتاه‌تر، تمرین‌های تنفسی و تمرینات تقویت ماهیچه تارهای صوتی درمان می‌شود.[۴][۵]
تحقیقات بیشتر
ویرایشپزشکان دانشگاه ایندیانا پنسیلوانیا درمان جدیدی به نام توانگ‌تراپی برای صدای هیپوفونیک ابداع و پیشنهاد نموده‌اند.[۶]
منابع
ویرایش- ↑ "Hypophonia". Online Medical Dictionary. Retrieved 2012-06-05.
- ↑ Ho, Aileen K.; Iansek, Robert; Bradshaw, John L. (2001). "Motor Instability in Parkinsonian Speech Intensity". Neuropsychiatry, Neuropsychology & Behavioral Neurology. 14 (2): 109–116.
- ↑ "Lewy body dementia: Hope through research". National Institute of Neurological Disorders and Stroke. US National Institutes of Health. January 10, 2020. Archived from the original on April 30, 2021. Retrieved March 18, 2020.
- ↑ "Parkinson's Disease = Nonpharmacologic Treatments". We Move. Archived from the original on 2012-04-06. Retrieved 2012-06-05.
- ↑ "Hypophonia in Parkinson's disease".
- ↑ Lombard, Lori E.; Steinhauer, Kimberly M. (May 2007). "A novel treatment for hypophonic voice: Twang therapy". Journal of Voice: Official Journal of the Voice Foundation. 21 (3): 294–299. doi:10.1016/j.jvoice.2005.12.006. ISSN 0892-1997. PMID 16527452.
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |