رآکتور آب فشرده

راکتور آب فشرده معروف به راکتور PWR، (به انگلیسی: Pressurized-Water Reactor) یکی از نخستین انواع رآکتور هسته‌ای صنعتی در نیروگاه‌های هسته‌ای در جهان است که از انرژی هسته‌ای استفاده می‌کند.

این رآکتورها معمولاً در فشارهای آبی بالا (مثل ۱۵ مگاپاسکال یا ۲۲۵۰ پی اس آی) کار می‌کنند؛ و از آنجایی که آب درون این سیستم‌ها به صورت بخار نیست، واکنشگاه احتیاج به مبادله‌گرهای گرمایی (heat exchanger) جهت تولید انرژی دارد؛ لذا بازده کل این نوع رآکتور حدوداً بین ۳۲٪ تا ۳۳٪ تخمین زده می‌شود.^[۱]

این رآکتورها یکی از سه نوع راکتور آب سبک است، و در زیردریایی‌ها و برخی ناوگان دریایی نیز از آن استفاده می‌گردد.

برخی سامانه‌های معروف پی‌دبلیوآر ویرایش

طرح واکنشگاه وی‌وی‌ئی‌آر-۱۰۰۰ روسی

System 80 ویرایش

رآکتور +System 80 ساخت وستینگهاوس^[۲]

AP600 ویرایش

رآکتور AP600 PWR ساخت وستینگهاوس^[۳]

وی‌وی‌ئی‌آر ویرایش

رآکتور وی‌وی‌ئی‌آر شبیه پی‌دبلیوآرها هستند اما تفاوت‌هایی دارند که ریشه در فناوری بلوک شرق دارد. این رآکتورها در دهه ۱۹۷۰ در کشورهای کمونیستی ابداع شدند و از دسته‌های منحصربه‌فرد سوختی ۶ ضلعی بهره می‌برند (به انگلیسی: hexagonal fuel assembly).

در میان راکتورهای وی‌وی‌ئی‌آر-۴۴۰، همکنون دو نوع در حال فعالیت هستند: