وحشت سرخ (شوروی)


وحشت سرخ یا ترور سرخ کارزار کشتار جمعی، شکنجه و سرکوب سازمان یافته توسط بلشویک‌ها پس از به دست‌گیری قدرت در سن پترزبورگ و مسکو بود. بنا به تاریخ‌نگاری شوروی، وحشت سرخ رسماً در ۲ سپتامبر ۱۹۱۸ شروع و در اکتبر ۱۹۱۸ پایان یافت. بسیاری از مورخین چون سرگی ملگونف این لفظ را به سرکوب سیاسی در سراسر دوره ‎۱۹۱۸–۱۹۲۲ نسبت می‌دهند.[۱][۲] سرکوب دست جمعی را چکا (پلیس مخفی بلشویک) به همراه عناصر اطلاعات نظامی بلشویک انجام می‌دادند. این اصطلاح معمولاً در مقابل ترور سفید مطرح می‌شود که توسط ارتش سفید (گروه‌های روسی و غیر روسی مخالف حکومت بلشویک) انجام گرفت. تخمین تعداد کل قربانیان سرکوب بلشویکی حدود ۱۰۰٬۰۰۰ برآورد می‌شود.[۳] ترور سرخ الگوبرداری از دوران ترور در انقلاب فرانسه بود.

آزادی بلشویکی، پوستر پروپاگاندای لهستانی

علل ویرایش

وحشت سرخ پس از چندین سوءقصد به لنین که معروف‎ترین آن در پایان اوت موفق بود، آغاز شد. پس از آن تروتسکی ضمن سخنرانی آتشینی عملیات تلافی‌جویانه را ضروری اعلام کرد و در ۲ سپتامبر بعد از بحث‌های فراوان در کمیته مرکزی، بلشویک‌ها عملیات ترور سرخ را شروع کردند.[۴]

کاربردها ویرایش

اصطلاح ترور سرخ در موارد زیر به‌کار رفته‌است:

منابع ویرایش

  1. Stéphane Courtois (1999). The Black Book of Communism: Crimes, Terror, Repression [کتاب سیاه کمونیسم: جنایات، وحشت، سرکوب] (به انگلیسی). Harvard University Press.
  2. Sergey Petrovich Melgounov (1975). The red terror in Russia (PDF) (به انگلیسی). Hyperion Press. Archived from the original (PDF) on 21 December 2018. Retrieved 3 December 2013.
  3. William Bruce Lincoln (1999). Red Victory: A History Of The Russian Civil War, 1918-1921 (به انگلیسی). Da Capo Press. p. 384.
  4. ادوارد رادزینسکی (۱۳۷۶). نخستین زندگی‌نامه استالین بر پایه اسناد جدید تکان دهنده پرونده‌های مخفی روسیه. ترجمهٔ مهوش غلامی. مؤسسه اطلاعات. ص. ۲۳۵-۲۳۸. شابک ۹۷۸۹۶۴۴۲۳۳۷۸۴.
  5. Albert Váry. A vörös uralom áldozatai Magyarországon összes példány (به مجاری). Szerzői kiadás.
  6. "Red terror continues Nandigram's bylanes" (به انگلیسی). The Times of India. 14 November 2007. Retrieved 25 December 2019.

منابع برای مطالعه بیشتر ویرایش