ولادیمیر گنادویچ تاردوف
ولادیمیر گنادویچ تاردوف (به روسی: Владимир Геннадиевич Тардов) (۱۹۳۸–۱۸۷۹) روزنامه‌نگار، نویسنده، شاعر و دیپلومات روس بود. او پنج سال کنسول اتحاد جماهیر شوروی در اصفهان بود.[۱]
زندگی
ویرایشتاردوف در سال ۱۸۷۹ میلادی در سنت پترزبورگ زاده شد.[۲] از جوانی به یادگیری زبان‌های گوناگون پرداخت ولی بسیار شیفته ادبیات پارسی شد. او در آغاز فعالیت‌های فرهنگی‌اش درباره تاریخ ایران مقاله‌هایی به زبان روسی نوشت.[۳]
فعالیت‌های کنسولی در ایران
ویرایشتاردوف از سال ۱۹۲۱ به عنوان کارمند رسانه‌ای سفارت شوروی در تهران مشغول به کار شد و از ۱۹۲۲ به مدت پنج سال کنسول شوروی در اصفهان بود. وی در این دوره آثار فراوانی از هنر ایران گردآوری کرد و در زمان بازگشت به مسکو آنها را به موزه دولتی هنرهای خاوری هدیه کرد.[۴]
بازگشت به روسیه
ویرایشتاردوف پس از بازگشت به روسیه به فعالیت‌های دانشگاهی-فرهنگی پرداخت. او در بنیاد خاورشناسی تدریس و اشعار حافظ را به روسی ترجمه کرد. از او به عنوان یکی از چهره‌های موثر در گسترش ایران‌شناسی در شوروی نام برده می‌شود.[۵]
اعدام
ویرایشتاردوف در سال ۱۹۳۸ به جرم جاسوسی و فعالیت‌های ضدانقلابی در اتحاد جماهیر شوروی اعدام شد.[۳]
منابع
ویرایش- ↑ از الهه باروی عیلام تا نقاشی‌های درباری قاجار: گنجینه هنر ایران در مسکو
- ↑ Мемориальный проект «Последний адрес»
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Коллекция В.Г. Тардова
- ↑ از الهه باروی عیلام تا نقاشی‌های درباری قاجار: گنجینه هنر ایران در مسکو
- ↑ [http://book.ivran.ru/f/iranistika-v-rossii-m-2001.pdf Iranian studies in Russia: Research and Researches]