ولایت ارضروم
ولایت ارضروم (ترکی عثمانی: ارضروم ولایتی)[۲][۳] یک بخش اداری سطح اول (ولایت) امپراتوری عثمانی بود. ولایت ارضروم مرزهای مشترک با ایران و امپراتوری روسیه در شرق و شمال شرقی، در شمال با ولایت ترابیزون، در غرب با ولایت سبیاستای و در جنوب با ولایتهای بتلیس، ولایت معمورةالعزیز و وان را دارا بود.
ارضروم ولایتی | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ولایت امپراطوری عثمانی | |||||||||||
1867–1923 | |||||||||||
![]() نقشه تقسیمات سیاسی ولایت ارضروم د سال ۱۹۰۷ (۱۲۸۵) | |||||||||||
مرکز | ارضروم | ||||||||||
تاریخچه | |||||||||||
تاریخچه | |||||||||||
• تأسیس | 1867 | ||||||||||
• انحلال | 1923 | ||||||||||
| |||||||||||
امروزه بخشی از | اردهان، ارضروم، قارص، ایغدیر، وان |
در اوائل قرن بیستم، مساحتی برابر ۲۹٬۶۱۴ مایل مربع (۷۶٬۷۰۰ کیلومتر مربع) و نتایج اولیه اولین سرشماری عثمانی در سال ۱۸۸۵ (منتشر شده در سال ۱۹۰۸) به ۶۴۵٬۷۰۲ نفر جمعیت رسیدهاست.[۴] این یکی از شش ولایت ارمنی در قسمت شرقی آناتولی بود و پیش از جنگ جهانی اول، بسیاری از ارامنه در آنجا زندگی میکردند همانطور که گرجیها، یونانیان پونیک و یونانیهای قفقاز و سایر اقوام اعم از مسلمان و مسیحی [عمدتاً یونانی ارتدوکس. و کلیسای حواری ارمنی (ارتدکس / گرگوری)].
تاریخ ویرایش
ایالت ارضروم یکی از نخستین استانهای عثمانی بود که پس از اصلاحات اداری در سال ۱۸۶۵ به ایالت تبدیل شد و تا سال ۱۸۶۷ آن را به، ولایت ارضروم تبدیل کرد.[۵]
ارزروم در سال ۱۸۷۵ در شش ولایت تقسیم شد ولایت وان، ولایت حکاری، ولایت بتلیس، ولایت خوزات (درسیم) و قارص-چیلدیر. در سال ۱۸۸۸ با دستور امپراتوری، حکاری به ویلای وان پیوست، و هوزات به ولایت معمورةالعزیز.[۶]
مناطق قارص و چیلدیر در جنگ روس و ترکیه (۱۸۷۸–۱۸۷۷) به امپراتوری روسیه واگذار شدند،[۷] که تا سال ۱۹۱۷ آن را به عنوان منطقه اوبلاست قارص اداره میکرد.
تقسیمات اداری ویرایش
جمعیتی ویرایش
در سال ۱۸۹۳، در کل ۱۹ کازا (منطقه) وجود داشت. در کل مسلمانان کازا (سنی و علوی) در اکثریت بودند.[۹] کمترین درصد مسلمانان (۶۴٪) در خزانه حنیس بودند. بیشتر پروتستانها و کاتولیکها ارمنی بودند.
براساس سرشماری عثمانی در سال ۱۸۹۳، جمعیت سنژاها، در هزاران نفر،[۹] | ||||||||||
گروهها | ارزروم | بایزید | ارزینان | جمع | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
مسلمانان | ۳۱۲٬۲ | ۴۷٬۴ | ۸۵٬۹ | ۴۴۵٬۵ | ||||||
کلیسای حواری ارمنی | ۷۳٬۹ | ۸٬۳ | ۱۹ | ۱۰۱٬۲ | ||||||
کاتولیکها | ۵٬۴ | ۱٬۳ | - | ۶٬۷ | ||||||
پروتستانها | ۱٬۷ | ۰ ۱ | ۰ ۲ | ۲ | ||||||
ارتدکس یونانی | ۱٬۵ | - | ۲ | ۳٬۵ | ||||||
دیگران | ۰ ۲ | - | - | ۰ ۲ | ||||||
جمع | ۳۹۴٬۹ | ۵۷٬۱ | ۱۰۷٬۱ | ۵۵۹ |
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ "1914 Census Statistics" (PDF). Turkish General Staff. pp. 605–606. Archived from the original (PDF) on 7 October 2011. Retrieved 29 January 2011.
- ↑ Hathi Trust Digital Library - Holdings: Salname-yi Vilâyet-i Erzurum
- ↑ http://www.vajehyab.com/dehkhoda/ارض+روم%7Cلغتنامه[پیوند مرده] دهخدا
- ↑ Asia by A. H. Keane, page 460
- ↑ Almanach de Gotha: annuaire généalogique, diplomatique et statistique. J. Perthes. 1867. pp. 827–829. Retrieved 2013-06-01.
- ↑ Krikorian, Mesrob K (1977). Armenians in the Service of the Ottoman Empire: 1860–1908. Routledge. p. 39. ISBN 978-0-7100-8564-1. Retrieved 2013-05-24.
- ↑ Dadrian, Vahakn N. (2003). Warrant for Genocide: Key Elements of Turko-Armenian Conflict. Transaction Publishers. p. 141. ISBN 978-1-4128-4119-1. Retrieved 2013-05-24.
- ↑ "Erzurum Vilayeti". Retrieved 2019-04-15.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Ottoman Population, 1830–1914: Demographic and Social Characteristics, Kemal H. Karpat, page 124, 1985
پیوند به بیرون ویرایش
- پروندههای رسانهای مربوط به Erzurum Vilayet در ویکیانبار
- Wilson, Charles William; Maunsell, Francis Richard (1911). . In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). Vol. 9 (11th ed.). Cambridge University Press. pp. 758–759.