از آنجا که از دید طراحان پروتکل درگاه مرزی(BGP) اینترنت مجموعه ای از سامانه های خودگردان است☃☃،است<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=Syngress|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://books.google.com/books?id=K65BSbGf4qsC&pg=PA378&lpg=PA378&dq=%22internet+as+a+collection+of+Autonomous+systems%22&source=bl&ots=mHk0n4Znlt&sig=JulDm7ktIUOO_NH25L_tJqDMygU&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjDv5rj7f3RAhWEsxQKHfrLDPMQ6AEIGTAA#v=onepage&q=%22internet%20as%20a%20collection%20of%20Autonomous%20systems%22&f=false|عنوان=Administering Cisco QoS in IP Networks: Including CallManager 3.0, QoS, and uOne}}</ref>، '''اینترنت در ایران''' را از نظر فنی می تواند مجموعه سامانه های خودگردان ایرانی و با مدیریت ایرانی تعریف بشود☃☃بشود<ref name=":0">{{یادکرد وب|نویسنده=ابوالقاسم رجبی|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://rc.majlis.ir/fa/report/show/1008235|عنوان=زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات (شبکه ملی اطلاعات) در تحویل توانمند محتوا در ایران و کشورهای نمونه}}</ref>. '''اما این عبارت در این مقاله به''' کلیهٔ جنبه‌های مرتبط به ایجاد، توسعه و استفاده از [[شبکه|شبکه‌های]] [[رایانه‌ای]] تحت [[مجموعه پروتکل اینترنت]] در [[ایران]] که آن را از [[اینترنت]] به معنای عام مشخص و متمایز می‌کند و شامل امور فنی، ساختارهای حقوقی و اداری، دسترسی، خدمات، کاربری و نیز آثار و چالش‌های ناشی از آن می‌شود نیز اطلاق می گردد. تجربه کاربری کاربران اینترنت در ایران و وبگاه هایی که در ایران پربازدیدتر هستند به صورت متقابل به ساختار و ماهیت اینترنت ایران شکل داده و از آن تاثیر می پذیرند. {{اینترنت}}
↵تحقیقات قبلی نشان می داد که اینترنت در ایران در سطح جامعه اکثراً محدود به وب‌گردی و ارتباطات راه‌دور و در دانشگاه‌ها تحقیقات علمی است و [[تجارت الکترونیک]] به علت نبود زیرساخت‌ها و قوانین لازم در سطح محدودی ارائه می‌گردد.<ref>{{یادکردوب|نشانی=http://www.asriran.com/files/fa/news/1390/12/20/212871_180.pdf|عنوان=تجارتالکترونیکاما ازتحقیقات ابتداجدید تانشان انتها|بازبینیمی تاریخ=۱دهد ژانویهکه ۲۰۱۳|تجارت پیوندالکترونیکی بایگانیو =وبگاه http://www.webcitation.org/6DMi6vguTهای |تجاری تاریخایران بایگانیدر =سطح ۰۲منطقه ژانویهپربازدیدتر ۲۰۱۳}}از کشورهای همسایه هستند</ref>باname=":0" این حال/>. برای کارهای دیگری مثل رزرو اینترنتی هتل‌ها، بلیت‌های چارتری و تورها، خانه معلم برای فرهنگیان، بلیت قطارهای نوروزی، بلیت هواپیماها و کشتی‌ها، ثبت نام اینترنتی و استفاده از [[ایمیل]] نیز از اینترنت استفاده می‌شود.
در سال [[۱۹۹۳ (میلادی)|۱۹۹۳]]، [[ایران]] به [[اینترنت]] متصل شد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|نشانی=http://www.cyberorient.net/article.do?articleId=6187 |عنوان=رسانه‌های جدید و تغییرات سیاسی اجتماعی در ایران |زبان=انگلیسی |ناشر=سایبر اورینت|تاریخ=۲۰۱۱|تاریخ بازدید=۲۸ دسامبر ۲۰۱۲| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6DLXEalz0 | تاریخ بایگانی = ۱ ژانویه ۲۰۱۳}}</ref> از آن زمان، تعداد کاربران اینترنت در ایران روند فزاینده‌ای داشته‌است. اما بر اساس آمار دسامبر ۲۰۱۲ ایران به لحاظ سرعت اینترنت در دسترسی برای کاربران خانگی، در بین ۱۷۸ کشور در جایگاه ۱۶۴ قرار داشت و از بین کشورهای خاورمیانه تنها [[مصر]] و [[سوریه]] رتبهٔ پایین‌تری داشتند.<ref name="ookla">{{یادکرد وب|نشانی=http://netindex.com/download/allcountries/|عنوان=نمایه سرعت بارگیری اینترنت خانگی |زبان=انگلیسی|ناشر=Ookla|تاریخ=۲۷ دسامبر ۲۰۱۲ |تاریخ بازدید=۲۸ دسامبر ۲۰۱۲| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6DLXGWN6q | تاریخ بایگانی = ۱ ژانویه ۲۰۱۳}}</ref>
