جزیره پایداری: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
تبدیل برخی از یادکرد وب ها به cite web
بین پانویس کوتاه شدهٔ سیبورگ و یادکرد کاملش، چنین ارتباط برقرار می‌شود
خط ۳۲:
 
عنصرهای سنگین‌تر از [[اورانیوم|اورانیم]] به صورت طبیعی در زمین وجود ندارند. این [[عنصر فرااورانیم|عنصرهای فرااورانیمی]] و به وسیلهٔ [[واکنش هسته‌ای|واکنش‌های هسته‌ای]] در آزمایشگاه‌ها ساخته می‌شوند. آن‌ها همگی پرتوزا و ناپایدارند و به‌طور کلی هرچه سنگین‌تر می‌شوند، [[نیمه‌عمر]]شان کوتاه‌تر می‌شود.<ref name=":0" /> برای مثال نیمه‌عمر عنصر ۱۱۵ ([[مسکوویم]]) ۰/۸ ثانیه، عنصر ۱۱۶ ([[لیورموریوم|لیورموریم]]) '''۶۰''' میلی‌ثانیه و عنصر ۱۱۸ ([[اوگانسون]]) تنها ۰/۷ میلی‌ثانیه است.<ref name=":0" /> اما طبق برخی نظریه‌ها در [[فیزیک هسته‌ای]]، دانشمندان حدس می‌زنند در محدوده‌ای از تعداد [[نوترون]]‌ها و [[پروتون]]‌ها، دوباره به عنصرهایی با پایداری بالا دست یابند. برای نمونه پیش‌بینی می‌شود عنصری با ۱۱۴ [[پروتون]] و ۱۸۴ [[نوترون]]، پایداری بالاتری نسبت به عنصرهای مجاورش داشته باشد و به اصطلاح در جزیرهٔ پایداری قرار داشته باشد.<ref name=":0" />{{فیزیک هسته‌ای}}
منظور از دستیابی به جزیرهٔ پایداری، ساخت [[عنصر فوق سنگین]]ی است که برخلاف عنصرهای فوق سنگینی که تاکنون ساخته شده‌اند، از پایداری بالایی برخوردار باشد. هرچند در عمل هنوز کسی موفق به انجام این کار نشده، ولی شواهدی از آزمایش‌های مختلف به دست آمده که امکان چنین کاری را تأیید می‌کنند.<ref>{{پک|سیبورگ|۱۰ نوامبر ۲۰۰۵۱۳۹۲|ک=شیمی هسته‌ای نوین|ص=۵۷۶}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://wwwold.jinr.ru/section.asp?sd_id=103|title=The synthesis of element 114 confirmed|accessdate=|website=|publisher=JINR|last=|first=}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.thoughtco.com/island-stability-discovering-new-superheavy-elements-4018746|title=Island of Stability - Discovering New Superheavy Elements|date=March 30, 2016|accessdate=|website=|publisher=|last=|first=}}</ref> کشف جزیرهٔ پایداری یک هدف مهم در علم تلقی می‌شود، چنان‌که فیزیک‌دان روس [[ویتالی لازاریویچ گینزبرگ|ویتالی گینزبورگ]] این موضوع را یکی از ''۳۰'' ''مسألهٔ مهم فیزیک برای [[قرن بیست و یکم]]'' می‌داند.<ref>{{Cite web|url=https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/2003/ginzburg-lecture.html|title=Vitaly L. Ginzburg - Nobel Lecture: On Superconductivity and Superfluidity|date=|accessdate=|website=|publisher=Nobelprize.org|last=|first=}}</ref> در صورت چنین کشفی، عنصرهای فوق سنگینِ پایداری که ساخته می‌شوند در صورتی که نیمه عمرشان به اندازهٔ کافی طولانی باشد، می‌توانند در آزمایش‌هایی واقعی از نظر خواص [[شیمی|شیمیایی]] و فیزیکی بررسی شوند و این امر می‌تواند به تکمیل مدل‌های نظری ساختار هسته کمک کند و دانش انسان از [[هستهٔ اتم]] را بهبود ببخشد. همچنین ممکن است کاربردهای جدید و حتی غیرمنتظره‌ای در زمینه‌های گوناگون برای این عنصرها کشف شود.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=جزیرهٔ پایداری هسته‌ها|نشانی=http://www.psi.ir/news2_fa.asp?id=653|بازبینی=۲۰ نوامبر ۲۰۱۷|تاریخ=۲ آبان ۱۳۹۱|ناشر=انجمن فیزیک ایران| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/71DOjIddS | تاریخ بایگانی = ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۸}}</ref>
 
== مبانی نظری ==