جزیره پایداری: تفاوت میان نسخه‌ها
| [نسخهٔ بررسی‌نشده] | [نسخهٔ بررسی‌نشده] |
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
یادکرد لاتین متنش هم باید انگلیسی باشد |
|||
خط ۷۸:
کانون اصلی این تحقیقات تاکنون «آزمایشگاه فلروف» در [[مؤسسهٔ مشترک پژوهش‌های هسته‌ای دوبنا]] در روسیه بوده‌است. آن‌ها علاوه بر ارتقای شتاب‌دهنده‌های کنونی‌شان، مشغول ساخت یک [[شتاب‌دهنده حلقوی|سیکلوترون]] جدید برای انجام تحقیقات پیشرفته‌تر هستند. این سیکلوترون که DC-280 نام دارد، شدت باریکه‌های یون‌ها را تا [[ده برابر]] فعلی افزایش خواهد داد و دقت جداکننده‌های ذرات در آن دو برابر جداکننده‌های کنونی است. این سیکلوترون که بخش اصلی «کارخانهٔ تولید عنصرهای فوق سنگین» در این مؤسسه است، اواخر سال ۲۰۱۷ به بهره‌برداری می‌رسد و پیشرفته‌ترین شتاب‌دهندهٔ جهان در زمینهٔ ساخت عنصرهای فوق سنگین خواهد بود. پژوهشگران این مؤسسه در نخستین قدم اقدام به ساخت عنصرهای ۱۱۹ و ۱۲۰ خواهند کرد و در کنار آن به تحقیق بر روی جزیرهٔ پایداری ادامه خواهند داد.<ref dir=ltr>{{پک|Chemistry World|Kit Chapman|What it takes to make a new element|Chemistry World}}</ref>
[[مرکز تحقیقات یون‌های سنگین جی‌اس‌آی هِلم‌هولتز]] در [[دارمشتات]] آلمان نیز یکی از کانون‌های فعال در زمینه ساخت و تحقیق دربارهٔ عنصرهای فوق سنگین در جهان است. آن‌ها تاکنون موفق به ساخت عنصرهای ۱۰۷، ۱۰۸، ۱۰۹، ۱۱۱ و ۱۱۲ شده‌اند. «تأسیسات پژوهش‌های یون و [[پادپروتون]]»{{efn|(Facility for Antiproton and Ion Research (FAIR}} جدیدترین پروژهٔ این مرکز است که قرار است تا سال ۲۰۲۵ به بهره‌برداری کامل برسد. در این برنامه علاوه بر ارتقای [[شتاب‌دهندهٔ خطی]] این مؤسسه موسوم به UNILAC، یک سیکلوترون (شتاب‌دهندهٔ حلقوی) جدید نیز ساخته خواهد شد.<ref dir=ltr>{{یادکرد وب ||عنوان=Facts and figures|نشانی=https://www.gsi.de/en/researchaccelerators/fair/information_on_the_fair_project/facts_and_figures.htm|بازبینی=۲۰ نوامبر ۲۰۱۷|ناشر=GSI| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/71DP8OCBs | تاریخ بایگانی = ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۸}}</ref> یکی از هدف‌های متعدد پژوهشی این آزمایشگاه، تحقیق بر روی هسته‌های فوق سنگین و نسبت‌های پروتون به نوترون در این هسته‌ها است.<ref dir=ltr>{{
مؤسسهٔ تحقیقاتی ریکن{{efn|Riken}} ژاپن نیز از دیگر مؤسسه‌های مهم در این زمینه است. آن‌ها در سال ۲۰۱۴ موفق به ساخت عنصر ۱۱۳ ([[نیهونیوم|نیهونیم]]) شدند. پروفسور «کوسوکه موریتا»{{efn|Kosuke Morita}} که مدیریت این تحقیقات را بر عهده داشت، اعلام کرده که پس از ارتقای شتاب‌دهنده‌های این مؤسسه، تلاش برای رسیدن به عنصرهای ۱۱۹ و ۱۲۰ از اواخر سال ۲۰۱۷ شروع خواهد شد. هدف‌های اصلی آنان ساخت این دو عنصر، بررسی ویژگی‌های شیمیایی آنان و نیز کشف جزیرهٔ پایداری است.<ref dir=ltr>{{یادکرد وب |عنوان=10 Things You Need To Know About Element 113 And Founder Kosuke Morita |نشانی=https://www.asianscientist.com/2016/01/features/element-113-japan-riken-kosuke-morita/|بازبینی=۲۰ نوامبر ۲۰۱۷|تاریخ=1 january 2016|ناشر=Asian Scientist|| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/71DPB5UUE | تاریخ بایگانی = ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۸}}</ref>
| |||