موسیقی در جهان اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

نمونه‌های از این تقسیم‌بندی می‌توان به ترانهای، خلبانان، در عشق زنده باید، حسین که بود، قلم بردار، گلستان وطن، هفتهٔ وحدت، طلُبوا العلم، تحصیل علم، پیروزی، اُخو بولبول، جالاندئ، نه قدرقیر میزیدیر، یوموروخلاری، عاشیق، نور النبی اشاره کرد.

 

«هر چیزی که پدیده موسیقی را در جامعه رایج، و آن را عادی‌سازی کند ترویج محسوب می‌شود. با توجه به اینکه در زمان ما موسیقی لهوی بر غیر لهوی غلبه دارد، باید جلوی ترویج آن را گرفت; زیرا وقتی این امر در جامعه رواج پیدا کرد، حرام نیز در جامعه گسترش می‌یابد. اگر زمانی رسید که موسیقی حرام مطلقا در جامعه وجود نداشت، یعنی موسیقی‌دان‌های متدینی پرورش یافتند که آثار هنری آنها غیر‌لهوی و حلال، بلکه مقرب الی‌الله شد، آن وقت تشکیل آموزشگاه و نمایشگاه اشکال ندارد. اما امروز این گونه نیست و وضع موسیقی کشور، نامطلوب است; یعنی موسیقی لهو مضل بر موسیقی غیر لهوی غلبه دارد. بنابراین دراین شرایط ترویج موسیقی جایز نیست.»<ref>کارنامه و خاطرات هاشمی رفسنجانی ۱۳۷۴، دفتر نشر معارف انقلاب، چاپ اول ۱۳۹۷، خاطرات سه‌شنبه ۱۶ آبان، صص ۴۳۰-۴۳۱</ref><ref>کتاب رساله آموزشی، جلد دوم، دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله خامنه‌ای</ref>