عفونت کلامیدیا: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Yamaha5Bot (بحث | مشارکت‌ها) ←top: تمیزکاری با ویرایشگر خودکار فارسی |
جز قسمتی از متن را ترجمه کردم |
||
خط ۱۸:
پیشگیری شامل: نداشتن رابطهٔ جنسی، استفاده از [[کاندوم]] و رابطه تنها با یک فرد (سالم) می‌باشد.<ref name=CDCFact2016/>
کلامیدیا توسط آنتی بیوتیک‌هایی مثل [[آزیترومایسین]] و [[داکسی‌سایکلین]] انجام می‌شود.<ref name=CDC2015/>
راه های تشخیص بیماری عفونتی کلیمیدیای دستگاه تناسلی از دهه ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۶ به سرعت در حال پیشرفت است . آزمايشات تقويت اسيد نوكلئيك (NAAT) مانند واكنش زنجيره پليمراز (PCR) ، تقویت واسطه رونوشت (TMA) و تقویت جابجايي رشته DNA (SDA) در حال حاضر هستند. جریان اصلی NAAT برای كلامیدیا ممكن است بر روی نمونه های سواب نمونه برداری شده از گردن رحم (زنان) یا مجرای ادراری (مردان) ، سواب های واژینال خود جمع آوری شده و یا ادرار خالی انجام شود. [28] تخمین زده می شود که NAAT بدون توجه به نمونه برداری از سواب گردن رحم یا نمونه ادرار دارای حساسیت تقریبا 90٪ و ویژگی تقریبا 99٪ است. [29] در زنانی که به دنبال کلینیک STI هستند و آزمایش ادرار منفی است ، تخمین زده می شود که یک سوآپ گردن رحمی بعدی تقریباً در 2٪ از زمان مثبت باشد.<ref>{{Cite journal|last=Haugland|first=Siren|last2=Thune|first2=Turid|last3=Fosse|first3=Beata|last4=Wentzel-Larsen|first4=Tore|last5=Hjelmevoll|first5=Stig Ove|last6=Myrmel|first6=Helge|date=2010-03-25|title=Comparing urine samples and cervical swabs for Chlamydia testing in a female population by means of Strand Displacement Assay (SDA)|url=https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2861009/|journal=BMC Women's Health|volume=10|pages=9|doi=10.1186/1472-6874-10-9|issn=1472-6874|pmc=2861009|pmid=20338058}}</ref>
در حال حاضر ، NAAT ها فقط دارای آزمایش نظارتی برای آزمایش نمونه های دستگاه ادراری هستند ، اگرچه تحقیقات به سرعت در حال تحول نشان می دهد که آنها ممکن است نتایج قابل اعتماد را در نمونه های رکتوم ارائه دهند.
به دلیل بهبود دقت تست ، سهولت در مدیریت نمونه ، راحتی در مدیریت نمونه و سهولت غربالگری زن و مرد فعال جنسی ، NAAT ها عمدتاً جایگزین فرهنگ ، استاندارد تاریخی طلای برای تشخیص کلامیدیا و آزمایش های کاوش نشده تقویت شده هستند. آزمایش دوم نسبتاً غیر حساس است ، با موفقیت تنها 60-80٪ از عفونت ها را در زنان بدون علامت تشخیص می دهد ، و اغلب نتایج مثبت کاذب می دهد. فرهنگ در شرایط انتخابی مفید است و در حال حاضر تنها سنجش مورد تایید برای آزمایش نمونه های غیر دستگاه تناسلی است. روش دیگر نیز وجود دارد از جمله: واکنش زنجیره لیگاز (LCR) ، استراحت مستقیم آنتی بادی فلورسنت ، ایمنی سنجی آنزیم و کشت سلولی.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Recommendations for the Laboratory-Based Detection of Chlamydia trachomatis and Neisseria gonorrhoeae — 2014|نشانی=https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/rr6302a1.htm|وبگاه=www.cdc.gov|بازبینی=2019-10-20}}</ref>
== پانویس ==
| |||