ازدواج در اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

{{اصلی|خواستگاری}}

در اسلام [[خواستگاری]] از اشخاصی که امکان ازدواج را به لحاظ شرعی ندارند، ممنوع است. برای مثال زن شوهردار، زنی که به دلیل رابطهٔ خویشاوندی نزدیک [[محرم (خویشاوند)|ازدواج با او حرام]] است و زنی را که در [[عده|عدهٔ]] رجعیه است، یعنی شوهرش او را طلاق قابل رجوع گفته و او در عدهٔ پس از طلاق است، نمی‌توان خواستگاری کرد. در مورد امکان خواستگاری زن در عدهٔ طلاق بائن (غیرقابل رجوع) و وفات، نظرات مختلف است. بعضی گفته‌اند خواستگاری به کنایه (و نه با صراحت) جایز است. کودکان را هم می‌توان از ولی آن‌ها (پدر و جد پدری) خواستگاری کرد، چون حق به ازدواج درآوردنشان با ایشان است.<ref>صفایی، ۳۳–۳۲</ref> با اینکه در عرف مسلمانان خواستگاری از سوی مردان انجام می‌گیرد. منعی برای خواستگاری زن از مرد وجود ندارد. همچنین در مرحلهٔ خواستگاری و برای تصمیم‌گیری ازدواج می‌توان برخی مقررات [[حجاب اسلامی]] را رعایت نکرد. برای مثال به صورت، دستان و موهای او نگریست.

 

== ازدواج با مردم ادیان دیگر ==