توقیف فله‌ای مطبوعات: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏سخنرانی خامنه‌ای: اصلاح فاصلهٔ مجازی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶:
بدین ترتیب فضای مطبوعاتی ایران، روزانه شاهد توقیف مکرر روزنامه‌ها و دستگیری بیش از پیش روزنامه‌نگاران شد.
 
توقیف مطبوعات از روزنامهٔ پرتیراژ [[جامعه (روزنامه)|جامعه]] آغاز گردید.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=BBCPersian.com|نشانی=https://www.bbc.com/persian/arts/story/2008/02/080205_mf_jameah|وبگاه=www.bbc.com|بازبینی=2022-07-27}}</ref> گرچه نشریات نیز دوباره با دریافت مجوز تازه فعالیت خود را از سر می‌گرفتند. مجلس پنجم در روزهای آخر فعالیت خود با اصلاح قانون مطبوعات<ref group="پانوی">هاشمی رفسنجانی در خاطرات ۱۶ تیر ۱۳۷۸ از برادر خود محمد نقل می‌کند که به گفته احمد صفایی‌فر، مدیر کل پارلمانی دولت وقت، در هنگام تصویب طرح اصلاح قانون مطبوعات، رهبر ایران دستور داده بود [[ناطق نوری]] در موافقت صحبت کند و به علاوه [[مجید انصاری]] و محمدرضا خباز که به عنوان مخالف اسم نوشته بودند صحبت نکنند.</ref> اختیارات تازه‌ای به دستگاه قضایی برای برخورد با مطبوعات داد. از جمله این‌که به‌جز مدیر مسئول روزنامه، نویسندهٔ مقاله هم می‌بایست در برابر محتوای آن در [[دادگاه مطبوعات]] پاسخگو باشد. هچنین انتشار نشریه‌ای همانندِ نشریهٔ توقیف‌شده ممنوع بود. به این ترتیب، نشریات توقیف‌شده با دریافت مجوز تازه هم امکان انتشار نداشتند. پس از روی کار آمدن مجلس ششم و تلاش برای افزایش [[آزادی رسانه|آزادی‌های مطبوعاتی]] و لغو محدودیت‌ها، علی خامنه‌ای طی دستوری که [[حکم حکومتی]] نامیده شد، [[مجلس شورای اسلامی|مجلس]] را از تغییر قانون منع کرد.
 
[[سعید مرتضوی]] که قبلاً به‌عنوان قاضی پرونده‌های امنیتی فعالیت می‌کرد، به‌عنوان قاضی مطبوعات منصوب شد و توقیف مطبوعات با استناد به قانون مربوط به کنترل اوباش را ابداع کرد.
خط ۵۶:
* [[فهرست رسانه‌های توقیف شده پس از انقلاب]]
* [[نقد رهبر جمهوری اسلامی ایران|نقد رهبری در ایران]]
 
== یادداشت‌ها ==
{{پانویس|گروه=پانوی|اندازه=کوچک|۲}}
 
== پانویس ==