کریمخان زند: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
حاکم همدان در آن زمان مهرعلی خان تکّلو بود برچسبها: برگرداندهشده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
برچسب: واگردانی |
||
خط ۳۴:
}}
'''محمد کریم بهادرخان زند'''<ref>{{پک|Buyers|2009|ک=The Zand Genealogy}}</ref> (۱۱۱۹ قمری [[ملایر]]– ۱۳ صفر ۱۱۹۳[[شیراز]]) <ref>محل تولد و فوت http://taghvimetarikh.com/%DA%A9%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%AE%D8%A7%D9%86-%D8%B2%D9%86%D8%AF/</ref>بنیانگذار دودمان [[زندیان]] بود که از ۱۷۵۱ تا ۱۷۷۹ میلادی بر تمام ایران به جز [[استان خراسان|خراسان]] حکومت کرد.{{sfn|Perry|2011|pp=۵۶۱–۵۶۴}} او بر برخی از سرزمینهای [[قفقاز]] نیز حکومت کرد و چند سال [[بصره]] را اشغال کرد. او پیش از این وکیلالدوله ([[نایبالسلطنه|نایب السلطنه]]) [[شاه اسماعیل سوم]] بود. کریمخان زند از طوایف [[لک]] محسوب میشد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.iranicaonline.org/articles/karim-khan-zand |عنوان =KARIM KHAN ZAND | ناشر =[[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]] |تاریخ = ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵|تاریخ بازدید = ۲ مارس ۲۰۱۶}}</ref>{{sfn|Perry|2010}}
پس از مرگ [[نادرشاه]]، جانشینان او درگیری فراوانی بر سر قدرت نمودند. در این شرایط، ایران وارد مرحلهای از عدم ثبات سیاسی و اقتصادی شدیدی گردید و به دلیل خلع قدرت دولت مرکزی، خوانین و حکام نواحی طغیان نموده و در صدد کسب استقلال بیشتر یا رسیدن به منصب پادشاهی برآمدند. علی قلی خان، ابراهیم خان، شاهرخ و سلیمان دوم هر کدام مدت کوتاهی سلطنت کردند. [[احمدشاه درانی]] از سرداران افغان نادر در شرق ایران، [[محمدحسنخان قاجار]] در [[گرگان|استرآباد]] و [[آزادخان افغان]] در نواحی شمال ایران در صدد تشکیل حکومت و کسب قدرت بودند. در میان این آشفتگیها، کریمخان زند نیز به دنبال چنین هدفی بود. او [[تویسرکان]] و [[کزاز (شازند)|کزاز]] را تصرف کرد و توانست
کریمخان پس از پیروزی بر دشمنان خود شهرت زیادی کسب نمود و عنوان «کریمخان» یافت. کریمخان پس از پیروزیهای متعدد و کسب آوازه با [[علیمردانخان چهارلنگ|علیمردان خان بختیاری]] متحد شد و بنا بر پیشنهاد علیمردانخان تصمیم گرفتند به [[ابوالفتحخان بختیاری]] حاکم [[اصفهان]] و [[عراق]] که منصوب [[شاهرخمیرزا]] افشار بود، حمله کرده و او را شکست دهند. آنها توانستند ابوالفتح را شکست دهند اما پس از این پیروزی پیمان اتحاد سه جانبهای منعقد نمودند تا برای نجات ایران از هرج و مرج چارهای بیندیشند. متحدین [[شاهاسماعیل سوم|ابوتراب]]، نوه دختری [[شاه سلطان حسین]] را با نام [[شاهاسماعیل سوم]] بر تخت نشاندند و مناصب را بین خود تقسیم کردند. علیمردانخان به علت سن کم شاه جدید نایب السلطنه او، کریمخان زند سردار کل سپاه و ابوالفتح خان نیز حاکم اصفهان شد. بعد از این پیمان کریمخان عازم فتح نواحی غربی ایران گردید. هنگامی که وی مشغول فتوحات بود، علیمردانخان با استفاده از غیبت وی، ابوالفتح خان حاکم اصفهان را کور و مقتول و عمویش باباخان بختیاری را حاکم اصفهان نمود و خود عازم دفع صالح خان حاکم [[شیراز]] گشت. علیمردانخان خود را پادشاه واقعی ایران میدانست و [[شاه اسماعیل سوم]] برایش آلت دستی بیش نبود.
|