گویش بهبهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

|fam6= [[زبان فارسی]]

}}

 

به‌طور کلی محدوده تاریخی استان‌های [[خوزستان]] و [[فارس]] به دلیل قدمت زیست و [[تمدن]] کهن، واقع بودن در منطقه [[هلال حاصلخیز]]([[هلال بارور]])، [[صنعت نفت]] و [[خلیج فارس]]، آمیزه‌ای از گروه‌های نژادی و قومی مختلف هستند که از چند هزار سال قبل تا کنون در این منطقه رفت و آمد یا سکنی داشته‌اند و بر روی [[فرهنگ]]، [[گویش]] و [[نژاد]] همدیگر و منطقه تأثیرگذار بوده‌اند…

[[خوزی‌ها]]، [[آشوریان]]، [[سریانی‌ها]]، [[پارسیان]]، [[یونانیان]]، [[پارتیان]]، [[مادها]]، [[ترک‌ها]]، [[کردها]]، [[لرها]]، [[اعراب]]، هندی‌ها، مغول‌ها، افغان‌ها، گرجی‌ها، آفریقای‌ها، پرتقالی‌ها، انگلیسی‌ها، آلمانی‌ها و… می‌باشند.

 

 

نادر تقدیسی ، محمد حسین مرتب ، سید محمد سید ، علی خادمیون ، حمدالله رجایی بهبهانی ، فرج الله پیکار ، بهرام دادمهر ، سیروس مختاران ، مریم شمشیری ، سید فرید دژم ، مرتضی روانخواه ، اسد الله اسدی ، تقی آصفی ، هوشنگ نمازی ، عبدالحسین عتیق، عباس سلطانی ، علیرضا قیصری ، صدرالله سرحدی ، شاپور شیرعلی ، حسین تجلی ، بشیر تجلی ، فریدون سدهی ، سارا رئیس پور ، فرهاد کرمی ، حسین مشتهی از شاعران گویش بهبهانی هستند .

 

== ویژگی‌های دستوری ==

 

لازم یا متعدی بودن افعال در زمان‌های حال و گذشته دو الگوی متفاوت دستوری برای صرف افعال به لحاظ مطابقه به دست می‌دهد. الگوی اول (فاعلی-مفعولی) شامل افعال لازم (زمان حال و گذشته) و متعدی (زمان حال) می‌شود که از الگوی دستوری مشترکی پیروی می‌کنند. نظام مطابقه در این انگاره از نوع فاعلی -مفعولی است. به عبارتی فاعل از طریق شناسه‌های فعلی در ستاک فعل نمود می‌یابد، اما مفعول با شناسه فعلی مطابقه ندارد و فقط به صورت گروه اسمی یا مطابقه غیر فاعلی یعنی به صورت واژه بست مفعولی ظاهر می‌شود. الگوی دوم (غیرفاعلی-مفعولی) شامل افعال متعدی در ساخت گذشته می‌شود. بر خلاف الگوی اول در صرف این افعال از شناسه‌ها یا پسوندهای مطابقه مفعولی، واژه بست‌های غیرفاعلی استفاده می‌شود. به عبارتی واژه بست‌های غیر فاعلی که نقش فاعل منطفی را ایفا می‌کنند، وظیفه مطابقه را صورت می‌دهند. واژه بست به سازه اول جمله اضافه می‌شود. ازطرفی چنانچه مفعول به صورت اسم یا ضمیر جدا بازنمایی نشود، می‌تواند با استفاده از شناسه‌ها یا پسوندهای مطابقه مفعولی در ستاک گذشته فعل متعدی ظاهر شود. این حالت را کٌنایی-مطلق می‌خوانند. همچنین در الگوی دوم یا الگوی غیرفاعلی-مفعولی، فاعل و مفعول می‌توانند هر دو به صورت واژه بست ظاهر شوند. این حالت را مطابقه غیرفاعلی-غیرفاعلی(oblique-oblique) می‌نامند. به‌طور خلاصه می‌توان گفت که در الگوی دوم مطابقه سه نوع رده مطابقه مشاهده می‌شود: سه بخشی(tripartite)، کٌنایی-مطلق(ergative-absolutive) و غیرفاعلی-غیرفاعلی(oblique-oblique)