جواد معروفی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۷:
او در نواختن [[پیانو]] برای [[موسیقی ایرانی]]، از روش [[مشیر همایون شهردار]] بیشتر از [[مرتضی محجوبی]] اقتباس میکرد؛ اما شیوهای ویژه داشت که تکنیک در آن آشکار بود. معروفی بیش از چهل سال در زمینه آهنگسازی فعالیت کرد. او و پدرش، از نخستین کسانی محسوب میشوند که قطعاتی در دامنه [[موسیقی ایرانی]] برای [[پیانو]] ساخته و تنظیم کردهاند. اولین قطعه جواد معروفی، [[ترانههای خیام]]، بر اساس [[رباعیات خیام]] بود که در ۱۳۱۵ اجرا شد.
از جمله خدمات فرهنگی و آموزشی جواد معروفی، میتوان به سالهای تدریس در [[دانشگاه تهران]] اشاره کرد. در آن زمان روش ساخت آهنگ و فرمهای اصیل [[موسیقی]] را تدریس میکرد. او در سالهای عمرش در [[دانشگاه تهران]] و [[هنرستان عالی موسیقی]] شاگردان بسیاری را آموزش داد. [[اردشیر روحانی]]، [[افلیا پرتو]]، [[انوشیروان روحانی]]، [[مزدا انصاری ]]،[[پرویز اتابیگ]] (اتابکی)، [[مهین زرین پنجه]]،[[فریبا جواهری ]] و [[ساسان محبی]] از جمله شاگردان جواد معروفی بودهاند.او در مورد شاگردانش گفته است:
{{گفتاورد|«سبک من را [[انوشیروان روحانی]]، [[اردشیر روحانی]]، [[افلیا پرتو]]، [[مهین زرین پنجه]] و [[ساسان محبی]] خوب مینوازند. آنها شاگردان خوبم بودهاند. آنها، هم [[موسیقی ایرانی]] را میدانند و هم [[موسیقی غربی]] را. [[موسیقی ایرانی]] را وقتی به شاگرد درس میدهیم که دست روان داشته باشد و [[موسیقی کلاسیک]] را زده باشد. چون [[موسیقی کلاسیک]] دست را روان و [[نت خوانی]] را قوی میکند. بعداً [[موسیقی ایرانی]] به او درس میدهیم، چون [[موسیقی ایرانی]] تکنیک مفصلی دارد.»}}
|