لری لیراوی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''لری لیراوی''' یکی از گویش‌های [[زبان لری]] رایج در [[بندر دیلم]]، [[بندر گناوه]]، [[بندر ماهشهر]]، [[هندیجان]] و [[بوشهر]]کهگیلویه ووبویراحمد [[دشتستان|دشستان]] می‌باشد<ref>صفی‌نژاد، جواد. لرهای ایران: لر بزرگ، لر کوچک. تهران: ۱۳۸۰.(ص ۷۰).</ref> که بیشتر به طوایف لر لیراوی و حیات داوودی و گشتیل .. تعلق دارند.<ref>صفی‌نژاد، جواد. لرهای ایران: لربزرگ، لرکوچک. آتیه، تهران: ۱۳۸۱.</ref><ref>اقوام ایرانی جلد هشتم صفحه دهم</ref> این گویش بازمانده زبان خوزی وشاهنامه ای می‌باشد. بدانند اما کتاب‌های فرهنگ جغرافیایی آبادی‌های کشور، چاپ ادارهٔ جغرافیایی ارتش<ref>-فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران (جلد101 گناوه 1365) و (جلد 110بوشهر 1365) و (جلد 91 بهبهان 1370 در خصوص بندر دیلم) و (جلد 90 آبادان 1365 در خصوص بندر ماهشهر)</ref> به صراحت وجود [[زبان لری]] در این بنادر را تأیید کرده‌است