[[اردو]] زبان میانجی این سرزمین است و بیشتر بومی‌ها آن را می‌فهمند. [[زبان شینا]] با گویش‌های گوناگون اش زبان حدود ۴۰٪ و [[زبان پشتو|پشتو]] ۴۰٪۶۰٪ از مردم منطقه است و عمدتاً در [[گلگت]]، [[آستور]]، دره [[دیامیر]] و بخش‌هایی از [[غذر]] رایج است. [[گویش‌های بلتی]] که زیرمجموعه‌ای از [[لداخی]] و بخشی از [[گروه زبان‌های تبتی]] هستند در میان تمامی مردم [[بلتستان]] رایج است. دیگر زبان‌ها عبارت است از [[واخی]]، که در [[هونزای شمالی]] و برخی روستاهای [[غذر]] رایج است، [[خوار]] که در غذر رایج است، [[بروشسکی]] که زبانی ایزوله است و در [[هونزا]]، [[نگر]] و [[یاسین]]، برخی بخش‌های [[گلگت]] و روستای [[پونیال]] رایج است. زبان پشتویجالب دوکامیتوجه دیگر [[زبان دوماکی|دوماکی]] است که میان طایفه‌های موسیقی‌دان منطقه رایج است. اقلیت کوچکی از مردم نیز به [[پشتو]] صحبت می‌کنند.
گلگت-بلتستان گویشوران [[زبان کشمیری|کشمیری]] بسیار کمی دارد. در حالی که زبان‌های داردی مانند [[زبان پشتوشینا|پشتوشینا]] و [[زبان شیناخوار|شیناخوار]] در حال حاضر در منطقه رایج است. در آخرین سرشماری در ۱۹۹۸ جعمیت گلگت بلتسان ۸۷۰٬۳۴۷ نفر بود که حدود ۱۴٪ آن شهرنشین بودند.
