دهی: تفاوت میان نسخه‌ها

این روستا در [[دهستان توسکاچشمه]] قرار دارد و براساس [[سرشماری عمومی نفوس و مسکن ایران|سرشماری مرکز آمار ایران]] [[سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۸۵)|در سال ۱۳۸۵]]، جمعیت آن ۱۴۰ نفر (۳۵خانوار) بوده‌است.<ref>[http://www.sci.org.ir/content/userfiles/_census85/census85/natayej/abadifil/08.xls درگاه ملی آمار ایران]</ref> مردم دهی از [[مردم تبری|قومیت طبری]] هستند که ریشه آن به [[آمارد|قوم آمارد]] و [[قوم تپوری]] می‌رسد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = نصری اشرفی | نام = جهانگیر | ویراستار = جعفر شجاع کیوانی | عنوان = دانشنامهٔ تبرستان و مازندران جلد سوم | سال = ۱۳۹۹ | ناشر = نشرنی = ۲۲۶}}</ref> مردم دهی به [[زبان مازندرانی|زبان طبری (مازندرانی)]] سخن میگویند.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= نصری اشرافی |نام=جهانگیر | پیوند نویسنده = |کتاب=واژه‌نامه بزرگ تبری |کوشش= حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی |صفحه =صفحه ٣١ جلد اول |ناشر=اندیشه پرداز و خانه سبز |مکان =تهران |سال =١٣٧٧ |شابک=٠-۵-٩١١٣١-٩٦٤}}</ref> سکنه بومی گلوگاه خود را تات می‌نامند و زبان خود را زبان تاتی می‌نامند. به گفته محققین تات در زبان اهالی مازندران به معنی بومی، روستایی و یکجانشین می‌باشد و منظور از تات همان قوم طبری است و منظور از زبان تاتی همان زبان طبری می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = نصری اشرفی | نام = جهانگیر | ویراستار = جعفر شجاع کیوانی | عنوان = دانشنامهٔ تبرستان و مازندران جلد سوم | سال = ۱۳۹۹ | ناشر = نشرنی = ۲۲۶}}</ref>