نقطه اشتعال: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: خوداحتراقی⟸خود احتراقی |
یک متن با منبع در خصوص فلش پوینت اضافه شد. برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
||
خط ۲:
نبایستی نقطهٔ اشتعال را با [[دمای خودآتشگیری]] اشتباه گرفت. در دمای خودآتشگیری نیازی به منبع احتراق وجود ندارد. نقطه احتراق، دمای بالاتری است که در آن بخار پس از احتراق به سوختن ادامه می‌دهد. نه نقطهٔ اشتعال و نه نقطه احتراق، به دمای منبع احتراق که بسیار بالاتر است وابسته نیستند.
به عبارت دیگر دمای اشتعال یک مایع قابل اشتعال، کمترین دمایی است که در آن بخارات آن مایع در نزدیکی منبع احتراق مشتعل می‌شود. هر چه نقطه درخش یا اشتعال کمتر باشد، مشتعل شدن مواد آسان‌تر است. به عنوان مثال، بنزین دارای دمای اشتعال تقریباً 40- درجه سانتیگراد (40- درجه فارنهایت) است و نسبت به اتیلن گلیکول (ضد یخ) که دارای نقطه اشتعال 111 درجه سانتیگراد (232 درجه فارنهایت) قابل اشتعال‌تر است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=فلش پوینت چیست و چه اهمیتی در صنایع دارد؟|نشانی=https://gpavan.com/%D9%81%D9%84%D8%B4-%D9%BE%D9%88%DB%8C%D9%86%D8%AA-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%88-%DA%86%D9%87-%D8%A7%D9%87%D9%85%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B5%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%B9-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF/|وبگاه=گنجینه پاوان|تاریخ=2022-08-24|بازبینی=2023-12-23|کد زبان=fa-IR|نام خانوادگی=GPV}}</ref>
از نقطهٔ اشتعال به عنوان ویژگی توصیفی مواد سوختنی [[مایع]] استفاده شده و از آن به جهت توصیف خطرات اشتعال پذیری مایعات استفاده می‌کنند. نقطهٔ اشتعال هم به مایعات قابل اشتعال و هم به مایعات قابل احتراق اشاره دارد؛ و برای هرکدام استانداردهای متفاوتی تعریف شده‌است. مایعاتی با نقطهٔ اشتعال کمتر از ۵/۶۰ درجه [[سلسیوس|سانتیگراد]]، بسته به استانداردی که اعمال می‌گردد قابل اشتعال، و مایعاتی با نقطهٔ اشتعال بالای این [[دما]] قابل احتراق تلقی می‌گردند.
| |||