موشک: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Javelin Fire! (48638261261).jpg|بندانگشتی|283x283پیکسل|موشک [[اف‌جی‌ام-۱۴۸جاولین|Javelin]] یک سامانه موشکی ضد تانک قابل حمل ساخت آمریکا است که از سال ۱۹۹۶ در خدمت بوده و به‌طور مداوم ارتقا یافته‌است.<ref name="army-technology.com">{{cite web|title=Javelin Portable Anti-Tank Missile|url=http://www.army-technology.com/projects/javelin/|url-status=live|archive-url=https://web.archive.org/web/20150907235520/http://www.army-technology.com/projects/javelin/|archive-date=7 September 2015|access-date=25 December 2014|website=www.army-technology.com|publisher=Army Technology|language=en}}</ref>]]

در پایان جنگ جهانی دوم، همه نیروها به‌طور گسترده راکت‌های هدایت نشده را با استفاده از کلاهک‌های ضد تانک با قابلیت انفجار قوی به عنوان سلاح اصلی ضد تانک خود معرفی کردند. با این حال، این راکت‌ها برد مفید محدودی در حدود ۱۰۰ متر داشتند و آلمانی‌ها به دنبال گسترش این برد با استفاده از موشک با استفاده از [[موشک هدایت سیمی|هدایت سیمی]] بودند (موشک X-7). پس از جنگ، این سیستم در اواخر دهه ۱۹۵۰ به کلاس طراحی اصلی تبدیل شد و تا دهه ۱۹۶۰ عملاً به عنوان تنها سیستم ضدتانک غیر تانکی در استفاده عمومی تبدیل شد. در طول [[جنگ یوم کیپور]] سال ۱۹۷۳ بین اسرائیل و مصر، موشک ضد تانک قابل حمل توسط انسان [[۹کی۱۱ مالیوتکا|9M14 Malyutka]] (معروف به "Sagger") در برابر تانک‌های اسرائیلی بسیار کارآمد ظاهر شدند. در حالی که سایر سیستم‌های هدایت آزمایش شده‌اند، قابلیت اطمینان ساده هدایت سیمی به این معنی است که این روش، روش اصلی کنترل موشک‌های ضد تانک در آینده نزدیک باقی خواهد ماند. موشک‌های ضد تانک را می‌توان از هواپیما، وسایل نقلیه و در مورد سلاح‌های کوچکتر توسط نیروهای زمینی پرتاب کرد.

 

=== موشک‌های سطح به هوا و زیر سطح به هوا ===