در کتاب [[اوستا]]، درفقرات ۶۶- ۶۹ يشتها، از خاندان کسانی مکرر یاد شده و [[سیستان]] و پیرامون درياچۀ هامون میهن اصلی خاندان کیانی معین شده است. درفقره ۶۶ زامیاد یشت چنین میخوانیم: « [[فر کیانی]]، از آن کسی است که شهریاری وی از آنجای که رو هیرمند دریاچه کیانسی (هامون) را پدید میآورد، برخاسته است.<ref>زامیاد یشت بند ۶۶ </ref><ref>یشت‌ها - جلد دوم - پور داوود</ref><ref>شاهان کیانی و هخامنشی – محمد معین</ref>
در این فقره صریحاً پادشاهی کیانی اراده شده و [[سیستان]] و پیرامون دریاچه هیرمند میهن اصلی خاندان کیانی معین شده است. بنابراین ترديدی نیست که کیانیان از جمله کهن‌ترین ساکنان آريایی هستند که در نخستين مرحلۀ مهاجرت آريایی‌ها از شمال به جنوب در حوزهٔ دلتای رود هيرمند (سيستان) ساکن شده‌اند و در اینجا شالودۀ پادشاهی و زندگی شهر نشينی را بنياد گذاشته‌اند و از اینجا روزگاری سراسر [[ایران بزرگ]] را اداره می‌کرده‌اند و بخش زیادی ''[[شاهنامه]]''، وقف شرح شأن و شوکت پادشاهی خاندان کیانی (از [[کی‌قباد]] تا [[کی‌گشتاسپ]] پذیرنده و پشتیبان [[دین زرتشت]]) شده است.<ref>مشکور، محمدجواد، جغرافیای تاریخی ایران باستان، ص۶۴۷، تهران، دنیای کتاب، ۱۳۷۱.</ref><ref>دبیرسیاقی، محمد، برگردان روایت گونه شاهنامه فردوسی به نثر، تهران، قطره، ۱۳۸۰.</ref>
=== ملک سلطان محمود سیستانی ===
[[ملک سلطان محمود سیستانی]] زمانی‌که شهرهاى [[نيشاپور]] و بر پیرامون آن چیرهٔ شد، خود را پادشاه مستقل [[خراسان]] و [[سیستان]] ناميد و مشهد را پاى تخت خويش قرار داد. ارتش منظمی مرکب از سواره‌نظام و پياده‌نظام با توپخانه قوى تشکيل داد. ملک محمود پس از سرکوبی مخالفان در [[مشهد]] تاج‌گذارى نمود. و «جيغه بر سر و سکه پادشاهی به سيم و زر زد و چون خود را منسوب به کيانيان ميدانست، کلاه کيانى براى خود ترتيب داد.» و تاجی برسم کیانیان ۳۰ سدهٔ پیش از خود بر سر گذاشت.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = طهرانی| نام =محمد شفیع | عنوان = مرآت الواردات| کوشش = | سال = | مکان = |جلد = |صفحه = ٢١۶| تاریخ بازبینی =}}</ref>
