شرف‌الدین طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شرف‌الدین مظفر بن محمد بن مظفر توسی''' یا '''شرف الدین مسعودی''' (۱۱۳۵–۱۲۱۳میلادی) [[ریاضی‌دان]] و [[ستاره‌شناس]] مشهور [[ایرانیخراسان|خراسانی]] و از اعضای [[بیت‌الحکمه|دارالحکمه]] است. وی ابداع کننده مفهوم «تابع ریاضیاتی f(x)» و مخترع «روش محاسبات عددی برای حل معادله درجه سوم» است.

او دانشهای اولیه رادر توس و سپس در مدارس نظامیه‌ی خراسان فراگرفت و به شهرهایی چون [[دمشق]]، [[موصل]] و [[بغداد]] مسافرت کرد و به تحصیل و تدریس علوم پرداخت و شاگردانی چون [[کمال‌الدین بن یونس|کمال الدین ابن یونس]] را پرورش داد. که او هم استاد [[خواجه نصیرالدین طوسی|نصیر الدین طوسی]] بود. شرف‌الدین در اواخر عمر در [[همدان|نیشابور]] مدرسه نظامیه (خداوند الموت) زندگی می‌کرد. وی از دعاه بزرگ مذهب اسماعیلی بود و از این روی با خدعه یکی از مدرسان مدرسه [[نظامیه نیشابور]] و به فرمان [[نظام‌الملک|خواجه نظام الملک طوسی]] به دار آویخته شد و جسدش را در بیابان رها کردند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=خداوند الموت،

از کارهای مشهور او این است که اصلاحاتی را در [[اسطرلاب]] انجام داده و توضیحات آن را در کتاب ''المسطح'' خود آورده‌است. به اسطرلاب اصلاح شده اسطرلاب خطی گویند که قطعه چوبی مدرج و به شکل عصا بوده به همین مسمی به آن عصای توسی گویند. او این اسطرلاب را با یک ریسمان دولا و یک خط‌کش سوراخ دار به کار می‌برده‌است.