شورش‌ها در زمان خلافت علی بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها

بعد از کشته شدن خریت، معقل بن قیس، افراد سپاه خریت را به اسیری گرفت. کسانی که مسلمان بودند، با قید ضمانت آزاد شدند. به [[مسیحی|مسیحیان]] سپاه خریت، اسلام عرضه شد تا مسلمان شوند. همهٔ آن‌ها بجز یک نفر پذیرفتند و آزاد شدند. اویی که نپذیرفت گردن زده شد. مسیحیان [[بنی ناجیه]] (قبیله خریت که از ابتدا در شورش با وی بودند) که ۵۰۰ تن بودند، حاضر نشدند مسلمان شوند، پس آزاد نشدند. [[مصقله بن هبیره]]، والی [[اردشیرخوره]] فارس، آن‌ها را دید و مسیحیان به وی التماس کردند که آن‌ها را بخرد و آزاد کند. مصقله که احساس ترحم نسبت به اسیران کرده بود به معقل پیغام فرستاد که حاضر است اسیران را از او بخرد. معقل، بر طبق [[محمد بن جریر طبری|طبری]]، به ۲۰۰ هزار و بنا به روایت [[علی بن حسین مسعودی|مسعودی]] به ۳۰۰ هزار درهم آنان را به مصقله فروخت و به مصقله گفت که پول را به نزد خلیفه (علی) بفرستد. مصقله تنها بخشی از پول را فرستاد و بدون اینکه از اسیران بخواهد که در تأمین بقیهٔ پول برای آزاد شدن با وی همکاری بکنند، آنان را آزاد کرد. علی از وی بقیه پول را مطالبه کرد و مصقله با توجه به سرسختی علی و از طرف دیگر رویکرد بخشش‌گر معاویه در این امور، به سمت معاویه پناهنده شد و بعدها عهده‌دار مسئولیت‌های مختلفی از سوی وی شد.<ref name = "EI-kherrit">{{پک|Pellat|۱۹۸۶|ف=al-K̲h̲irrīt|ج=5|ص=19|زبان=en}}</ref> علی از عمل وی در شگفت شد که چون بزرگواران اسرا را آزاد کرد و سپس چون بندگان گریخت. علی، در نظر داشت وی را برای بازپرداخت دین زندانی کند و اگر وی را ناتوان بیابد آزاد نماید.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.ghadeer.org/Book/974/144438 |عنوان=سیمای کارگزاران علیّ بن ابی طالب امیرالمؤمنین (ع) جلد اول، نویسنده: علی اکبر ذاکری |بازبینی=۳۰ مارس ۲۰۱۷ |archive-date=۳۱ اکتبر ۲۰۲۰ |archive-url=https://web.archive.org/web/20201031135955/http://www.ghadeer.org/Book/974/144438 |url-status=dead}}</ref>

 

 

 

زرینکوب در کتاب [[تاریخ ایران کمبریج]] می‌نویسد: