آذر برزین‌مهر: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات جای‌های تاریخی ایران

| نام = آذَر بُرزین‌مِهر

| نام‌های دیگر = برزین‌مهر، آذرمهر، آذربرزین، برزین، آذر سودی‌مهر، آذر پرسود

| نام‌های قدیمی =

| بانی اثر = [[گشتاسب]]

}}

[[پرونده:Zoroastrian Fire Temple, Yazd (2).jpg|262px|بندانگشتی|چپ|آتش بهرام در یک [[آتشکده یزد|آتشکده]]؛ ''بُرزین‌مِهر'' از گونه [[آتش‌های مقدس زرتشتی#آتش‌های آیینی|آتش بهرام]] (ورهرام) بوده که از والاترین و مقدس‌ترین آتش‌ها در کیش زرتشتی است. با فراگرد آوردن شانزده آتش از شانزده منبع مختلف، و تطهیر آن در ۱۱۲۸ بار، در طی آیینی، ''آتش بهرام'' فراهم می‌آید. چنان‌که در متون آمده‌است: ''آتش برزیسِوَه'' (مینوی آتشان که جایگاه آن در نزد هرمزد خدای در گَردومان است) از آسمان بدان آتش فرود خواهد آمد و براستی؛ ''روان''ِ آتش بهرام است.<ref>{{پک|قلی‌زاده|۱۳۹۲|ک=فرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه متون پهلوی|ص=٣٢-٣۳}}</ref>]]

[[پرونده:Ardaschiri coin 3.jpg|262px|بندانگشتی|چپ|نگاره [[آتشدان]] بر [[سکه‌های ساسانی#سکه‌ها به تفکیک شاهان|سکه]] [[اردشیر بابکان|اردشیر یکم ساسانی]]؛ نگاره‌های [[آتش]] و [[آتشدان]] در آثار دوره [[مادها]]، [[هخامنشیان]] و پس از آن دیده می‌شود. نگاره آتشدان، در دوره ساسانی، تبدیل به نشانه‌ای ملی گردید که بر پشت سکه‌های پادشاهان این دوره نقش بست.<ref>{{پک|پورداود|۱۳۷۷|ک=یشت‌ها|ج=۱|ص=۵۰۷}}</ref> شاهان ساسانی و بسیاری از پادشاهان ایرانی و تورانی پیش از آنان<ref>{{پک | قلی‌زاده | ۱۳۹۲| ک= فرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه متون پهلوی | ص= ٣۷}}</ref> هنگامی‌که بر تخت شاهی می‌نشستند و [[تاج‌گذاری|تاجگذاری]] می‌کردند، [[آتشکده]]‌ای می‌ساختند و این رویداد، [[مبدأ تاریخ|مبدأ]] [[گاه‌شماری در ایران باستان|تاریخ]] قرار می‌گرفت. در سکه‌های ساسانی، نگاره آتش و آتشدان، نماد [[مزدیسنا]] است که [[هیربد|خادمان آتش]] ([[شاه]] و [[ملکه همسر|ملکه]]، [[ایزدان]] یا [[موبدان]]) در دو سوی آن دیده می‌شود.<ref>{{پک | مبینی|بهار ۱۳۸۸| ف= پژوهشی در نشانه‌های سیاسی و مذهبی سکه‌های ساسانی | ک= فصلنامه علمی و پژوهشی تاریخ| ص= ۱۴۳، ۱۵۵، ۱۴۳، ۱۵۹}}</ref>]]