زینل‌آباد (گراش): تفاوت میان نسخه‌ها
| [نسخهٔ بررسی‌شده] | [نسخهٔ بررسی‌نشده] |
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: افزودن رده‌های همسنگ |
ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۳ پیوند افزوده شد. برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری وظیفه تازهوارد پیشنهادی: افزودن پیوند |
||
خط ۳۲:
|coordinates={{Coord|27|42|N|53|48|E|region:IR|display=inline,title}}
|population_demonym=[[مردم اچمی|اچمی]]|عنوان تصویر=نمایی از کوه سه‌کلاته مشرف به مزارع روستای زینل‌آباد}}
'''زینل‌آباد''' ({{تلفظ|Zeinal-Abad.ogg}}) روستایی در [[دهستان سبزپوش]] از [[بخش ارد|بخش اَرَد]] در [[شهرستان گراش]] واقع در [[استان فارس]] است. این روستا [[مرکز دهستان]] سبزپوش است و در فاصلهٔ ۷۰ کیلومتری غرب [[گراش]] و ۳۵۰ کیلومتری جنوب [[شیراز]] قرار دارد و از طریق جادهٔ [[لارستان]] به [[بندر عسلویه|عسلویه]] قابل دسترسی است. جمعیت زینل‌آباد در سال ۱۳۹۵، ۶۳۲ نفر گزارش شده‌است که نسبت به سال ۱۳۹۰، دارای رشد ۲٫۸− درصدی بوده‌است. زینل‌آباد از نظر [[موقعیت جغرافیایی]] در [[اقلیم گرم و خشک]] قرار دارد و از شمال و جنوب و شرق در حصار کوه‌های [[کوه بهاش|بهاش]] و سه‌کلات از رشته‌کوه‌های [[زاگرس چین‌خورده|زاگرس جنوبی]] واقع شده‌است و از غرب به شهر [[ارد (گراش)|اَرَد]] متصل می‌شود.
این روستا با ورود شخصی به نام دهباشی زینل که از گراش تبعید شده بود به همراه جمعی از مردم گراش در دههٔ ۱۳۴۰ ه.ق شکل گرفت و به همین دلیل، زینل‌آباد نامیده می‌شود. با این حال نام این منطقه در برخی از سالنامه‌های آماری، «برکهٔ شیخ» ذکر شده‌است. وجود چند اثر تاریخی که قدمت‌شان به درستی مشخص نیست، نشانهٔ حضور و فعالیت‌های انسانی در گذشتهٔ این منطقه است.
خط ۴۴:
== ساختار سیاسی ==
زینل‌آباد مرکز [[دهستان سبزپوش]] از [[بخش ارد]] در [[شهرستان گراش]] است. این روستا به موازات ارتقای گراش به شهرستان در سال ۱۳۸۸، به مرکز دهستان جدید سبزپوش ارتقا یافت.<ref>{{پک/بن|نیم|ک=نیم‌نگاه|ف=روستای زینل‌آباد}}</ref> نخستین [[دهیار]] زینل‌آباد، علی التفاتی بود که از سال ۱۳۸۷ این مسئولیت را بر عهده داشت. همچنین نخستین دورهٔ شورای اسلامی روستای زینل‌آباد در سال ۱۳۷۸ تشکیل شد که پنج عضو داشت. این شورا در دوره‌های بعد به تناوب با سه و چهار عضو تشکیل شده‌است. زینل‌آباد تنها یک سال و در فاصلهٔ سال‌های ۱۳۹۱–۱۳۹۰ دارای [[امام جمعه]] بوده‌است.<ref>{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ک=جامعه‌شناسی گراش|ص=۴۲۶–۴۲۷}}</ref>
== جغرافیا و آب‌وهوا ==
خط ۶۴:
[[اقتصاد]] روستای زینل‌آباد بیشتر بر پایهٔ [[کشاورزی]] و [[دامپروری]] است. هرچند [[کمبود آب|کم‌آبی]]، هوای نامساعد و شوری زمین‌ها، کشاورزی را با محدودیت‌هایی مواجه کرده‌است.<ref>{{پک/بن|نیم|ک=نیم‌نگاه|ف=روستای زینل‌آباد}}</ref> در بخش کشاورزی، بیشتر سطح زیر کشت روستا مربوط به زراعت [[گندم]]، [[جو (گیاه)|جو]]، [[کنجد]]، [[صیفی‌جات]]، [[یونجه]] و [[کلزا]] است. در زمین‌هایی که با آب چاه آبیاری می‌شوند، محصولات [[صیفی‌جات|صیفی]] همچون [[هندوانه]] و [[خربزه]] هم کاشته می‌شود. همچنین محصولات باغی همچون [[نخل]]، [[مرکبات]]، [[زیتون]] و [[انجیر]]، از دیگر محصولات کشاورزی زینل‌آباد است که به دو صورت آبیاری و [[دیم‌کاری|دیم]] کشت می‌شوند. فعالیت‌های دامداری در زینل‌آباد بیشتر معطوف به پرورش [[بز]]، [[گوسفند]] و [[مرغ]] است. هرچند در کنار آن پرورش [[شتر]] نیز انجام می‌شود.<ref>{{پک|سلامی|۱۳۸۶|ک=گنجینهٔ گویش‌شناسی فارس|ص=۳۱|ج=۴}}</ref><ref>{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ک=جامعه‌شناسی گراش|ص=۴۲۴}}</ref> [[محمدباقر وثوقی]]، استاد تاریخ [[دانشگاه تهران]]، شترداران زینل‌آباد را بازماندهٔ نسل شترداران منطقه در [[ایران صفوی|دورهٔ صفوی]] می‌داند که صادرات [[اسب]]<nowiki/>ها و شترهای‌شان به [[هندوستان]] در آن دوره، مطرح بوده‌است.<ref>{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ک=جامعه‌شناسی گراش|ص=۷۳}}</ref> در کنار این‌ها، [[صنایع دستی]] هم منبعی دیگر برای درآمدزایی و فعالیت‌های اقتصادی ساکنان زینل‌آباد است. مهم‌ترینِ این فعالیت‌ها، تولید [[گلیم]]<nowiki/>های پشمی، سفره‌های سنتی و ساخت و تزیین نی [[قلیان]] است. اما گذشته از کشاورزی، دامپروری و صنایع دستی، اصناف تجاری این روستا در ۱۳۹۴، شامل دو [[سوپرمارکت]]، یک مرغ‌فروشی و یک ماهی‌فروشی بوده‌است. همچنین زینل‌آباد از سال ۱۳۷۵ دارای یک معدن [[گچ]] بوده‌است که امروزه غیرفعال است.<ref>{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ک=جامعه‌شناسی گراش|ص=۴۲۴}}</ref><ref>{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ک=جامعه‌شناسی گراش|ص=۵۱۰}}</ref> در سال ۱۳۹۰ [[سد|سدی]] با گنجایش یک میلیون متر مکعب و با مصالح [[سنگ]] و [[سیمان|ملات سیمان]] در زینل‌آباد افتتاح شد که هدف از ساخت آن، تغذیهٔ [[آبخوان|سفره‌های زیرزمینی]] و چاه‌ها و نیز مهار سیلاب بود.<ref>{{پک/بن|سد|ک=هفت‌برکه|ف=۷۰ درصد سد زینل‌آباد پر آب شد}}</ref>
لوله‌کشی آب شهری در زینل‌آباد وجود دارد اما آب آن از کیفیت مناسبی برای آشامیدن برخوردار نیست؛ لذا [[آب آشامیدنی]] مردم کماکان از منابعی چون [[آب‌انبار]]<nowiki/>های قدیمی و جدید تهیه می‌شود. آب مورد نیاز برای کشاورزی هم از چاه‌های دستی و چاه‌های عمیق و نیز از سدها و بندهای خاکیِ دولتی تأمین می‌شود. برق‌رسانی در زینل‌آباد متصل به شبکهٔ برق سراسری است. خدمات و سرویس‌دهی آن تا سال ۱۳۹۰ زیر نظر ادارهٔ برق [[شهرستان خنج]] صورت می‌گرفت که پس از آن تا امروز توسط ادارهٔ برق [[شهرستان گراش]] انجام می‌شود.<ref>{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ک=جامعه‌شناسی گراش|ص=۴۲۵}}</ref> لوله‌کشی [[گاز زغال سنگ|گاز شهری]] در این روستا در ۱۸ شهریور ۱۳۹۷ به بهره‌برداری رسید.<ref>{{پک|شرقی|۱۳۹۷|ک=هفت‌برکه|ف=افتتاح گازرسانی به روستای زینل‌آباد}}</ref> تا پیش از آن، گازرسانی و تأمین سوخت تنها به وسیلهٔ [[سیلندر گاز|سیلندرهای گاز]] صورت می‌گیرد.<ref>{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ک=جامعه‌شناسی گراش|ص=۴۲۵}}</ref> همچنین یک دفتر [[آی‌سی‌تی|آی‌سی‌تی پست]] در این روستا وجود دارد که زیر نظر ادارهٔ پست شهرستان گراش فعالیت می‌کند.<ref>{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ک=جامعه‌شناسی گراش|ص=۱۰۲}}</ref> زینل‌آباد دارای مرکز [[مخابرات]] ثابت است. علاوه بر آن خدمات [[تلفن همراه]] هم تنها برای اپراتور [[شرکت ارتباطات سیار ایران|همراه اول]] ارائه می‌شود و دسترسی به سایر اپراتورها ممکن نیست.<ref>{{پک|صلاحی|۱۳۹۴|ک=جامعه‌شناسی گراش|ص=۴۲۵}}</ref> زینل‌آباد در خرداد ۱۴۰۰ و از طریق شبکهٔ [[پهن‌باند]] سیار همراه اول به [[شبکه ملی اطلاعات|شبکهٔ ملی اطلاعات]] پیوست و دسترسی به [[اینترنت]] برای مردم آن فراهم شد.<ref>{{پک|مالک‌زاده|۱۴۰۰|ک=ایرنا|ف=سه هزار خانوار به شبکهٔ ملی اطلاعات پیوستند}}</ref>
== پانویس ==
| |||