جنگ هابسبورگ–عثمانی (۱۶۶۴–۱۶۶۳): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۳ پیوند افزوده شد. برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه وظیفه تازهوارد پیشنهادی: افزودن پیوند |
||
خط ۳۷:
== پیش‌درآمد ==
تسلط عثمانی بر [[پادشاهی مجارستان|مجارستان]] با [[نبرد موهاچ]] در سال ۱۵۲۶ توسط [[سلیمان یکم|سلیمان]] آغاز شد. [[ترانسیلوانی]] در جریان تهاجم به مجارستان استقلال خود را حفظ کرد و حاکمیت عثمانی را به رسمیت شناخت و به [[باب عالی]] خراج می‌پرداخت؛ در ازای آن هم استقلال سیاسی و مذهبی داشت. اگرچه پس از درگذشت سلیمان، عثمانی رو به انحطاط نسبی می‌رفت ولی خاندان توانمند کُپرولی در احیای امپراتوری و از بین بردن هابسبورگ [[یکبار برای همیشه]] کوشش بسیار کردند. بهانه برای حمله زمانی به دست آمد که در ۱۶۵۸، [[دیوردی]] راکوتسی دوم،{{یاد|György Rákóczi}} [[پرنس ترانسیلوانی]] به همراه متحدان سوئدی خود در [[جنگ‌های شمالی]] به [[لهستان]] حمله کرد شکست خورد و به ترانسیلوانی گریخت؛ به دنبال این جنگ غیرمجاز {{پیوند میان‌زبانی|کپرولی محمد پاشا|en|Köprülü Mehmed Pasha}} به راکوتسی حمله و ترانسیلوانی را فتح کرد. کنترل مستقیم ترانسیلوانی توسط عثمانی مورد وثوق [[لئوپولد یکم، امپراتور مقدس روم|لئوپولد]] نبود ولی اقداماتش تأثیری نداشت.<ref name=":Lodge">{{پک|Lodge|1908|ک=Austria, Poland, and Turkey|ص=200}}</ref>
استحکامات جنوبی مجارستان دچار کمبود شدید نیرو و تجهیزات بودند و ترک‌ها به نواحی مرزی نفوذ کرده و هزاران مجار و کروات را به بردگی می‌ربودند. [[میکلوش زرینی]]، [[بان (لقب)#بان کرواسی|بان کرواسی]]، به منظور آزادسازی مجارستان، از سال ۱۶۶۱ تمام تلاش خود را به کار گرفته‌بود و تبدیل به صدای استیصال مجارها از نادیده‌انگاری عمدی هابسبورگ شد. او [[حماسه]]<nowiki/>ای از [[محاصره سیگت‌وار]] به یاد [[نیاکان|جد]] خود، [[نیکولا زرینسکی|میکلوش زرینی]] و یارانش سرود تا غرور ملی مجاری را برانگیزد.<ref name=":Zrínyi">{{پک|Zrínyi|1966|ک=Szigeti Veszedelem|ص=}}</ref>
خط ۵۹:
صلح واش‌وار نه روز پس از [[نبرد سنت‌گوتهارد]] در ۱۰ اوت ۱۶۶۴ امضا شد. [[لئوپولد یکم، امپراتور مقدس روم|لئوپولد]] کنترل عثمانی بر [[ترانسیلوانی]]، نادی‌واراد ([[اورادئا]]، رومانی امروز) و اِرشک‌اوی‌وار ([[نوه زامکی]]، اسلواکی امروز) را به رسمیت شناخت و ارتش خود را از ترانسیلوانی خارج کرد؛ همچنین قلعه‌های مرزی متعددی را تحویل داد و با خراج سالانه ۲۰۰٬۰۰۰ [[فلورین]] موافقت کرد. در مقابل، [[محمد چهارم]] راضی شد که سالانه هدایایی به همان ارزش بفرستند، به هابسبورگ اجازه ساخت قلعه در امتداد رودخانه [[واخ]] بدهد و با [[آتش‌بس]] بیست ساله موافقت کند.<ref name=":Lipp" />
عامل اصلی تصمیم هابسبورگ برای یک معاهده صلح علی‌رغم پیروزی، تهدید فرانسه برای املاک بسیار ارزشمندتر در هلند، [[آلمان]] و [[ایتالیا]] بود. هابسبورگ باور به آزادسازی مجارستان نداشت و مایل نبود که پیشروی فرانسه را برای چند قلعه مجارستان قربانی کند.<ref name=":Tucker" />
== یادداشت ==
| |||