ویکی‌پدیا

امپراتوری تیموری: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
واگردانی به نسخه 39784799 از Htofighi87: نسخه پیش از خرابکاری
برچسب‌ها: واگردانی دستی ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برگردانی ۱ ویرایش از علی خورشیدی (بحث): بار آخرتان باشد ویرایشی که پیشتر درباره‌اش توضیح داده شده را خرابکاری معرفی کنید
برچسب‌ها: توینکل خنثی‌سازی ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱:
{{ویراستاری}}{{ویکی‌سازی}}{{Infobox Former Country
{{Infobox Former Country
| national_motto ={{سخ}}به [[زبان فارسی|فارسی]]: {{Lang|fa|{{نستعلیق|راستی رستی}}}}
| conventional_long_name = امپراتوری تیموری
| common_name =تیموریان{{سخ}}گورکانیان
| era = [[قرون وسطای متأخر]]
| status = [[امپراتوری]]
| government_type = [[پادشاهی مطلقهموروثی]]
| area_km2 =۴٬۴۰۰٬۰۰۰
| year_start = ۱۳۷۰
| date_start =
| year_end = ۱۵۰۷
| event_pre = [[فتح و هجوم تیموریان|فتوحات]] [[تیمور]] آغاز می‌شود
| date_pre = ۱۳۶۳
| event_start = تأسیس امپراتوری تیموریان
سطر ۲۳ ⟵ ۲۰:
| event_post = تأسیس [[امپراتوری گورکانی]]
| date_post = ۱۵۲۶
| image_coat = <!-- DO NOT REPLACE this documented "Three annulets" symbol with false, conjectural or original research flags of the Timurids, such as this one: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/archive/6/6c/20230329042531!Timurid.svg , which is falsely claimed to be from the Catalan Atlas. See paragraph "Symbols of the state" hereunder for details -->Three Flagannulets symbol of the Timurid Empire (16 Great Turkic Empires).svgpng
| coa_size = 100
| coat_alt = نماد سه حفره
| symbol_type = <!-- DO NOT ADD false, conjectural or original research flags to this infobox. See paragraph "Symbols of the state" hereunder for details -->«سه حفره» [[تمغا]] نماد [[تیمور]]<ref>Coinage of Timur with "Three annulets" symbol (1393-1405): [[File:Coinage of Timur with 3 annulets symbol. Shaykh abu-Ishaq (Kazirun) mint. Undated, circa AH 795-807 AD 1393-1405.jpg|70px]]</ref><ref>{{cite book |last1=Bloom |first1=Jonathan |last2=Blair |first2=Sheila S. |title=Grove Encyclopedia of Islamic Art & Architecture: Three-Volume Set |date=14 May 2009 |publisher=OUP USA |isbn=978-0-19-530991-1 |page=426 |url=https://books.google.com/books?id=un4WcfEASZwC&pg=PA426 |language=en| quote="Coinage issued by the Timurid dynasty (r. 1370-1506) comprised various silver coins and several coppers, most often anonymous, although some coppers struck in the name of Timur 1370–1405; here called amīr) have a tamghā of three annulets prominently on the reverse."}}</ref><ref>{{cite journal |last1=Kadoi |first1=Yuka |title=On the Timurid flag |journal=Beiträge zur islamischen Kunst und Archäologie |date=2010 |volume=2 |pages=144, 149, 159 Fig.5 |url=https://www.academia.edu/17410816}}</ref>
| image_map = {{switcher|[[File: Timurid Empire (greatest extent).svg |upright=1.15|frameless]]|نمایش نقشه جهانی|[[File: Timur Empire.jpg |upright=1.15|frameless]]|نمایش گسترهنقشه سرزمین‌های تیموریانسرزمینی}}
| image_map_caption = اوج گستره امپراتوری تیموری در زمان [[تیمور لنگ]] در سال ۱۴۰۵ میلادی<ref>{{cite journal |last1=Turchin|first1=Peter|last2=Adams|first2=Jonathan M.|last3=Hall|first3=Thomas D | title = East-West Orientation of Historical Empires | journal = Journal of World-Systems Research|date=December 2006 |volume=12|issue=2 |page=222 |url =http://jwsr.pitt.edu/ojs/index.php/jwsr/article/view/369/381|access-date=2016-09-14 |issn= 1076-156X}}</ref>
| image_map_caption = گسترهٔ فرمانروایی گورکانیان پیش از مرگ امیر تیمور گورکانی
| image_map_size = 300
| demonym =
| p1 = خانات جغتای
سطر ۳۶ ⟵ ۳۲:
| p4 = کرتیان
| p5 = آل مظفر
| p6 =مرعشیان
| p7 = مرعشیانچلاویان
| p8 = چلاویانقره‌قویونلو
| p9 = قره‌قویونلوپادشاهی متحد گرجستان
| p10 = پادشاهی متحد گرجستان
| s1 = ایران صفوی
| s2 = خانات ازبک
سطر ۵۳ ⟵ ۴۸:
* David J. Roxburgh. ''The Persian Album, 1400–1600: From Dispersal to Collection''. Yale University Press, 2005. pg 130: "Persian literature, especially poetry, occupied a central in the process of assimilation of Timurid elite to the Perso-Islamicate courtly culture, and so it is not surprising to find Baysanghur commissioned a new edition of Firdawsi's Shanama."</ref>{{سخ}}[[زبان جغتایی|جغتایی]] (خاندانی و ادبیات){{سخ}}[[زبان عربی|عربی]] (دینی)
| religion = [[اسلام سنی]] (دین رسمی) و ادیان دیگر شامل:
[[شیعه]]، [[اسماعیلیه]]، [[مزدیسنا]]، [[هندوئیسم]]، [[حروفیه]]، [[کلیسای مشرق]] و...
| currency = [[تانکا (سکه)|تانکا]]
| title_leader = [[دودمان تیمور|امیرامیران]]
| leader1 = [[تیمور]] <Small>(اولین)<Small/>
| leader2 = [[بدیع‌الزمان میرزا]] <Small>(آخرین)<Small/>
| year_leader1 = ۱۳۷۰ تا ۱۴۰۵
| year_leader2 = ۱۵۰۶ تا ۱۵۰۷
| stat_year1 = ۱۴۰۵<ref>{{cite journal |last1=Turchin|first1=Peter|last2=Adams|first2=Jonathan M.|last3=Hall|first3=Thomas D | title = East-West Orientation of Historical Empires | journal = Journal of World-Systems Research|date=December 2006 |volume=12|issue=2 |page=222 |url =http://jwsr.pitt.edu/ojs/index.php/jwsr/article/view/369/381|access-date=2016-09-14 |issn= 1076-156X}}</ref><ref>{{cite journal|date=September 1997|title=Expansion and Contraction Patterns of Large Polities: Context for Russia|journal=[[International Studies Quarterly]]|volume=41|issue=3|at=p. 500|doi=10.1111/0020-8833.00053|author=Rein Taagepera|author-link=Rein Taagepera|jstor=2600793|url=http://www.escholarship.org/uc/item/3cn68807}}</ref>|flag_s6=|today={{پرچم|ایران}}{{سخ}}{{پرچم|عراق}}{{سخ}}{{پرچم|ترکیه}}{{سخ}}{{پرچم|سوریه}}{{سخ}}{{پرچم|کویت}}{{سخ}}{{پرچم|ارمنستان}}{{سخ}}{{پرچم|جمهوری آذربایجان}}{{سخ}}{{پرچم|افغانستان}}{{سخ}}{{پرچم|ترکمنستان}}{{سخ}}{{پرچم|ازبکستان}}{{سخ}}{{پرچم|قزاقستان}}{{سخ}}{{پرچم|تاجیکستان}}{{سخ}}{{پرچم|قرقیزستان}}{{سخ}}{{پرچم|پاکستان}}{{سخ}}{{پرچم|هند}}{{سخ}}{{پرچم|گرجستان}}{{سخ}}|image_symbol=File:BackgroundEraser ۲۰۲۳۰۵۲۷ ۱۱۰۳۰۰۹۰۲.png
|image_flag=File:BackgroundEraser ۲۰۲۳۰۵۲۷ ۱۱۰۳۰۰۹۰۲.png|flag_type=نشان نظامی در زمان [[شاهرخ تیموری]] برپایه نگاره نسخه‌ای از [[شهنامه چنگیزی]]<ref>{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Shahbazi|نام=A. Shapur|پیوند نویسنده=علیرضا شاپور شهبازی|مقاله=FLAGS i. Of Persia|دانشنامه=Encyclopædia Iranica|ویرایش=Last Updated: January 31, 2012|جلد=X, Fasc. 1|سال=1999|ناشر=|مکان=|شابک=|صفحه=12-27|نشانی=http://www.iranicaonline.org/articles/flags-i|تاریخ بازبینی=|نشانی بایگانی=|تاریخ بایگانی=|زبان=en}}</ref>|native_name=تیموریان{{نستعلیق|ایران و تورانسخ}}<ref>{{cite book |last1=Fragner |first1=Bert |title=Studies on Central Asian history in honor of Yuri Bregel |date=2001 |publisher=Bloomington, Ind. |pages=350–351 |language=en|chapter=The concept of regionalism in historical research on Central Asia and Iran :a macro - historical interpretation}}</ref><ref>{{Encyclopaedia Iranica | title = IRANIAN IDENTITY iii. MEDIEVAL ISLAMIC PERIOD | last = Ashraf | first = Ahmad | authorlink = | url = https://iranicaonline.org/articles/iranian-identity-iii-medieval-islamic-period | volume = 13 | fascicle = 5 | pages = 507–522 | location = | publisher = | quote = (...) the Mongol and Timurid phase, during which the name “Iran” was used for the dynastic realm and a pre-modern ethno-national history of Iranian dynasties was arranged. }}</ref>گورکانیان|s5=آق‌قویونلو}}▼
| stat_area1 = ۴٬۴۰۰٬۰۰۰
▲|image_flag=File:BackgroundEraser ۲۰۲۳۰۵۲۷ ۱۱۰۳۰۰۹۰۲.png|flag_type=نشان نظامی در زمان [[شاهرخ تیموری]] برپایه نگاره نسخه‌ای از [[شهنامه چنگیزی]]<ref>{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Shahbazi|نام=A. Shapur|پیوند نویسنده=علیرضا شاپور شهبازی|مقاله=FLAGS i. Of Persia|دانشنامه=Encyclopædia Iranica|ویرایش=Last Updated: January 31, 2012|جلد=X, Fasc. 1|سال=1999|ناشر=|مکان=|شابک=|صفحه=12-27|نشانی=http://www.iranicaonline.org/articles/flags-i|تاریخ بازبینی=|نشانی بایگانی=|تاریخ بایگانی=|زبان=en}}</ref>|native_name={{نستعلیق|ایران و توران}}<ref>{{cite book |last1=Fragner |first1=Bert |title=Studies on Central Asian history in honor of Yuri Bregel |date=2001 |publisher=Bloomington, Ind. |pages=350–351 |language=en|chapter=The concept of regionalism in historical research on Central Asia and Iran :a macro - historical interpretation}}</ref><ref>{{Encyclopaedia Iranica | title = IRANIAN IDENTITY iii. MEDIEVAL ISLAMIC PERIOD | last = Ashraf | first = Ahmad | authorlink = | url = https://iranicaonline.org/articles/iranian-identity-iii-medieval-islamic-period | volume = 13 | fascicle = 5 | pages = 507–522 | location = | publisher = | quote = (...) the Mongol and Timurid phase, during which the name “Iran” was used for the dynastic realm and a pre-modern ethno-national history of Iranian dynasties was arranged. }}</ref>|s5=آق‌قویونلو}}
 
'''امپراتوری تیموری''' (۸۸۵–۷۴۹ ش/ ۱۵۰۶–۱۳۷۰م) یک [[امپراتوری]] [[سنت ترکی-مغولی|ترکی-مغولی]]<ref>Green, Nile (2019-04-09). ''The Persianate World: The Frontiers of a Eurasian Lingua Franca''. Univ of California Press. {{ISBN|978-0-520-97210-0}}.</ref><ref>Spengler, Robert N. (2020-09-22). ''Fruit from the Sands: The Silk Road Origins of the Foods We Eat''. Univ of California Press. {{ISBN|978-0-520-37926-8}}.</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=Timurid dynasty {{!}} History, Architecture, & Meaning {{!}} Britannica|نشانی=https://www.britannica.com/topic/Timurid-dynasty|وبگاه=www.britannica.com|بازبینی=2023-10-26|کد زبان=en}}</ref> با [[فرهنگ ترکی-ایرانی]] بود.<ref>B.F. Manz, "Tīmūr Lang", in Encyclopaedia of Islam, Online Edition, 2006</ref><ref>ماریا سابتلنی، ''تیموریان در حال گذار''، صفحه ۴۰: «... با این وجود، در فرآیند پیچیده گذار، اعضای دودمان تیموری و حامیان مغول ایرانی، با اتخاذ الگوها و سلیقه های [[فرهنگ ایرانی|فرهنگی ایرانی]] و ایفای نقش به‌عنوان حامیان فرهنگ ایرانی، اهل فرهنگ و هنر آن شدند. ازجمله [[نقاشی]]، [[معماری]] و [[موسیقی]].»
 
صفحه ۴۱: «آخرین اعضای سلسله، به‌ویژه [[ابوسعید گورکان|سلطان ابوسعید]] و [[سلطان حسین بایقرا|سلطان حسین]]، در واقع به عنوان حاکمان [[ایرانی-اسلامی]] ایده‌آلی تلقی شدند که به همان اندازه که به توسعه [[کشاورزی]] نیز توجه داشتند، به پرورش دربار ایرانی نیز توجه کردند.»</ref> بنیان‌گذار این دودمان [[تیمور|امیر تیمورلنگ]] بود که ادعا می‌کرد نسبش به [[چنگیز خان]] می‌رسد و در قبیلهٔ ترکی-مغولی [[برلاس]] به‌دنیا آمد. تیمور قلمرویی گسترده و دولتی سترگ ایجاد کرد و سرزمین [[ماوراءالنهر]] را به اهمیتی رساند که تا آن زمان هیچگاه بدان پایه نرسیده‌ بود. او مرزهای خود را نخست در سرتاسر [[آسیای میانه]] و سپس سراسر ماوراءالنهر و [[خراسان]] و، [[ایران]] و بخش‌هایی از [[امپراتوری عثمانی]] و [[هندوستان]] گسترش داد. از آنجایی که فتوحات تیمور بیشتر جنبهٔ یورش و هجوم داشت تا تسخیر و سلطه، اغلب این مناطق بازپس بهاز زودیدرگذشت امیر تیمور از تصرف تیموریان خارج شد. با این حال ماوراءالنهر مدتی مرکز دولتی شد که بیشتر ایران و [[افغانستان]] امروزی را افزون بر [[ماوراءالنهر]] در بر می‌گرفت.
 
هنگامی که امپراتوری پهناور تیمور تجزیه شد، دوره‌ای از هرج و مرج پیش آمد. به‌محض درگذشتاینکه تیمور،تیمور مُرد، ترکان عثمانی و [[آل جلایر]] و [[ترکمان (اصطلاح قومی)|ترکمانان]] در صدد تصرف سرزمین‌های ازدست‌رفتهٔ خود برآمدند. با این همه، فرزندان تیمور موفق شدند که شمال ایران را کمابیش به مدت یک‌سده برای خود نگاه دارند. هرچند آنان بیشتر با یکدیگر در کشمکش بودند. سرانجام [[شاهرخ]] موفق شد که مناقشات اقوام خود را تا حدی رفع، و قدرت و اعتبار حکومت را حفظ کند؛ ولی پس از مرگ او نیز، تصرفاتش به قسمت‌های کوچک‌تر مجزا شد و به‌همین سبب [[دودمان صفویانصفوی]] و [[امرای شیبانی]] آن‌ها را به متصرفات خود پیوست کردند. با این همه، خاندان تیموری از میان نرفت و نوادگان تیمور پس از چندی بستر فرمانروایی خود را به هندوستان بردند و امپراتوری بزرگ [[گورکانیانامپراتوری هند|گورکانیان]] را بنیاد گذاردند.
 
== امیر تیمور ==
{{اصلی|امیر تیمور لنگ}}
تیمور در ۷۱۴ ه‍.ش/ ۱۳۳۵ م، در یک خانوادهٔ اشرافی از طایفه [[برلاس]] که از تاتارهای کوچ‌رو بودند<ref>ب. اف. مانس، ''ظهور و حکومت تامرلان''، انتشارات [[دانشگاه کمبریج]]: ۱۹۸۹، صفحه ۲۸: «... ما قطعاً می‌دانیم که طایفه اصلی [[برلاس|قبیله برلاس]] منشأ خود را به [[قرچار بارلاس]]، رئیس یکی از فوج های چغادایی می‌رساندند... این‌ها در آن زمان برجسته‌ترین اعضای اولوس چغادایی بودند: قبایل قدیمی مغولی، بارلاس، آرلات، سولدوس و جلایر...»</ref><ref>M.S. Asimov & C. E. Bosworth, History of Civilizations of Central Asia, UNESCO Regional, 1998 ,{{ISBN|92-3-103467-7|en}}, صفحه ۳۲۰: «یکی از پیروان او […] تیمور از [[برلاس|قبیله [[برلاس]] بود. این قبیله [[مغول]] در دره [[ولایت کشک‌دریا|کشک دریا]] ساکن شده بودند و با جمعیت ترک درآمیختند و دین آن‌ها (اسلام) را پذیرفتند و به تدریج از سنت‌های عشایر خود دست کشیدند. مانند تعدادی دیگر از قبایل مغول در ماوراءالنهر…»</ref> دیده به جهان گشود. تیمور خیلی زود در [[سوارکاری]] و [[تیراندازی با کمان|تیراندازی]] مهارت یافت. پدرش [[تراغای]]، از جنگجویان برلاس بود که طایفه‌اش در این نواحی از قدرت و نفوذ محلی برخوردار بودند. در ۷۳۹ ه‍.ش/ ۱۳۶۰ م، فردی به نام [[تغلق تیمور]]، از نوادگان جغتای به [[ماوراءالنهر]] لشکر کشید. برلاس که دفاع از شهرش را درمقابل این مهاجم دشوار یافت، دفاع از ولایت را به پسر تراغای یعنی تیمور سپرد که در آن هنگام ۲۵ سال داشت.
 
تیمور در رمضان ۷۴۹ ه‍.ق/ آوریل ۱۳۷۰ م توانست با شکست [[امیر حسین حاکم بلخ|امیر حسین]] از نوادگان [[قزغن]] در [[کابل]] که مدعی منصب اجدادی خود بود، [[بلخ]] را تسخیر و حکومتی مستقل تشکیل دهد. تیمور از این پس خود را «[[صاحبقران|صاحبقَران]]» خواند و طی پنج سال، از ۷۴۹ تا ۷۵۴ ه‍.ق/ ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۵ م، سه‌بار به [[خوارزم]] و پنج‌بار به قلمرو خانان جَثَه در آن سوی [[سیحون]] لشکر کشید. با این وجود، در سال دهم سلطنتش موفق به فتح خوارزم شد و سرانجام توانست آنجا را ویران کند.<ref name="دانشنامه رشد، تیمور لنگ">{{یادکرد وب |نشانی=http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=تیمور+لنگ&SSOReturnPage=Check&Rand=0 |عنوان=دانشنامه رشد، تیمور لنگ |بازبینی=۳۰ نوامبر ۲۰۱۳ |archive-date=۳ اکتبر ۲۰۱۸ |archive-url=https://web.archive.org/web/20181003125648/http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AA%DB%8C%D9%85%D9%88%D8%B1+%D9%84%D9%86%DA%AF&SSOReturnPage=Check&Rand=0 |url-status=dead}}</ref>
تیمور [[دشت قبچاق|دشت قُبچاق]] را نیز به زیر فرمان خود درآورد. او سپس در سال ۷۶۲ ه‍.ش فرزند ده ساله خود، [[میرانشاه]] را با سپاهی مأمور تسخیر [[خراسان]] کرد و خود نیز به آن‌ها پیوست. تیمور [[نیشابور]] و [[هرات]] را تصرف کرد و در هرات از سرهای مردم مناره‌ها ساخت. سپس [[مازندران]] را که تا سال ۷۲۸ ه‍.ش در تصرف ملوک [[باوندیان|باوند]] بود به تسخیر خود درآورد. او در یورشی سه ساله که از ۷۶۶ تا ۷۶۹ ه‍.ش طول کشید [[آذربایجان]]، [[لرستان]]، [[ارمنستان]]، [[گرجستان]] و [[شروان]] را نیز تصرف کرد و در سال ۷۷۱ ه‍.ش مردم [[خوارزم]] را قتل‌عام کرد. حملهٔ پنج‌ساله وی بین سال‌های ۷۷۲ تا ۷۷۶ ه‍.ش صورت گرفت و پس از آن حکومتِ هر شهر را به یکی از فرزندان یا خویشاوندان خود سپرد. سپس بنا بر گفته [[مورخان]] ایرانی [[مسکو]] را که پایتخت روسیهٔ امروزی است فتح کرد و پس از آن نیز به [[هندوستان]] یورش آورد. در سال ۷۷۹ ه‍.ش آنجا را نیز تصرف کرد و یکصد هزار تن را به قتل رساند. تیمور سپس به [[سمرقند]] بازگشت. لشکرکشی وی به [[ایروان]] از سال ۷۸۰ تا ۷۸۳ ه‍.ش طول کشید که آن را یورش هفت ساله می‌نامند. در سال ۷۸۱ ه‍.ش با [[عثمانیان]] جنگید و چندین شهر را گرفت. در همین هنگام سفیرانی به [[مصر]] فرستاد؛ ولی چون نتیجه‌ای نگرفت مصمم شد به مصر حمله کند و در طول این لشکرکشی، [[حلب]]، [[دمشق]] و [[بغداد]] را نیز تصرف نمود. در سال ۷۸۳ ه‍.ش [[بایزید یکم]] سلطان عثمانی را مغلوب و اسیر کرد. بعد از آن تصمیم‌گرفت [[چین]] را تسخیر کند و عازم آنجا شد. او با سپاهیانش تا کنار رود سیحون نیز رفت؛ ولی در [[اُترار]] بیمار شد و در رمضان سال ۷۸۴ ه‍.ش / فوریه ۱۴۰۵ م، در سن ۷۱ سالگی مُرد.<ref name="دانشنامه رشد، تیمور لنگ"/>
[[پرونده:Timurid_Empire_Map.png|بندانگشتی|300x300پیکسل250x250پیکسل|امپراتوری تیموری در بیشترین گسترهٔ خود. رنگ سبز تیره نشان دهنده قلمرو و رنگ سبز روشن نشان دهنده سرزمین‌هایی است که در معرض حملات [[تیمور]] قرار گرفته‌اند.]]
تیمور از ۷۵۵ ه‍.ش/ ۱۳۷۷ م تا هنگام مرگش در ۷۸۴ ه‍.ش/ ۱۴۰۵ م، به مدت ۲۹سال، بخش عظیمی از جهان متمدنِ آن زمان را به زیر فرمان خود درآورد و حکومتی را بنیان‌گذاشت که بلافاصله پس از مرگش، زوال و تجزیه‌اش آغاز شد. [[فتوحات تیمور]] که به قیمت خونریزی‌های دهشت‌بار و ویرانی‌های بسیار به‌دست آمده بود، چندان پایدار نماند و قلمروی او به زودی با توجه به منازعات میان بازماندگانش و ظهور دو طایفهٔ ترکمان [[قراقویونلو]] و [[آق قویونلو]] تجزیه گشت. بعدها مرز‌های [[ایران‌زمین]] دوباره توسط امپراتوری [[ایران صفوی|امپراتوری صفویصفویه]] یکپارچه و متمرکز شد.<ref name="دانشنامه رشد، تیمور لنگ" />
 
== مرگ تیمور و نزاع‌های پس از او ==
[[امیر تیمور]] پس از ۳۶ سال فرمانروایی و کشورگشایی با برجای‌گذاشتن قلمرویی گسترده، در ۸۰۷ ه‍.ق در [[اترار|اُترار]] درگذشت. از وی ۳۱ فرزند، نوه، نتیجه و نبیره مذکر باقی ماند.<ref>خواندمیر، ۱۳۱۷ ش، ص ۳۳۹–۳۴۰</ref> از پسران او [[عمر شیخ]] و [[جهانگیر پسر تیمور|جهانگیر]] در زمان حیاتش درگذشته بودند و [[میرانشاه]] و [[شاهرخ]] نیز چون مورد توجه پدر نبودند، به جانشینی انتخاب‌نشدند.<ref>معین الدین نطنزی، ص ۴۳۵</ref> تیمور، [[پیرمحمد جهانگیر]] پسر [[غیاث‌الدین جهانگیر]] را که در آن زمان والی [[کابل]] بود، به جانشینی خود برگزید.<ref>تاج السلمانی، ج ۸، گ ۲۲ پ</ref><ref>غیاثی، ص ۲۱۲</ref> اما به‌رغم علاقه‌ای که سرداران سپاه تیمور نسبت به اجرای واپسین خواست او مبنی‌بر جانشینی نوه‌اش پیرمحمد جهانگیر نشان می‌دادند، مجالی برای اجرای این وصیت پیدا نشد.<ref name="دانشنامه رشد، جانشینان تیمور">{{یادکرد وب |نشانی=http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=جانشینان+تیمور&SSOReturnPage=Check&Rand=0 |عنوان=دانشنامه رشد، جانشینان تیمور |بازبینی=۶ ژوئن ۲۰۲۲ |archive-date=۳ اکتبر ۲۰۱۸ |archive-url=https://web.archive.org/web/20181003125514/http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AC%D8%A7%D9%86%D8%B4%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%86+%D8%AA%DB%8C%D9%85%D9%88%D8%B1&SSOReturnPage=Check&Rand=0 |url-status=dead}}</ref>
 
سیاست تیمور در ادارهٔ شهرهای تسخیرشده، واگذاری حکومت هر ولایت به یکی از اعضای خاندانش یا حکام محلی مورد اعتماد و قرار گرفتن خودش در رأس همهٔ امور بود.<ref>جعفری، مقدمهٔ زریاب، ص ۵</ref> به نظر می‌رسد او این سیاست را از [[چنگیز خان]] تقلید می‌کرد؛ اما برخلاف چنگیز که پسرانش بلافاصله بعد از او و با جانشینی که او برگزیده بود کنار آمدند و با حفظ اتحاد، از فروپاشی امپراتوری جلوگیری کردند، بازماندگان تیمور به درگیری با هم پرداختند.
سطر ۱۴۰ ⟵ ۱۳۴:
 
== اوضاع اجتماعی در دوره تیموران ==
{{گسترش بخش خالی}}
 
== دانش و هنر در دوره تیموریان ==
سطر ۱۶۳ ⟵ ۱۵۷:
 
== اوضاع اقتصادی در دوره تیموریان ==
{{گسترش بخش خالی}}
 
== ارتش تیموریان ==
{{گسترش بخش خالی}}
 
== فهرست امیران ==
سطر ۲۱۲ ⟵ ۲۰۶:
 
== جستارهای وابسته ==
{{درگاه|تاریخ|ایران}}▼
* [[رنسانس تیموری]]
* [[امیر تراغای]]
سطر ۲۶۱ ⟵ ۲۵۶:
 
== پیوند به بیرون ==
 
{{رده انبار}}
▲{{درگاه|تاریخ}}
{{امپراتوری تیموریان}}
{{امپراتوری‌ها}}
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/امپراتوری_تیموری»