محمد: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسینشده] | [نسخهٔ بررسیشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
برچسب: برگرداندهشده |
|||
خط ۷:
| image_size=
| caption=محمد و [[جبرئیل]] در اثری از احمد موسی، هنر [[نگارگری ایرانی]] قرن هشتم هجری
| birth_date=نامشخص؛
| birth_place=[[مکه]]، [[حجاز]]
| death_date=۶۳۲ یا بعد از ۶۳۴ میلادی{{سخ}}{{کوچک|شیعه: ۲۸ [[صفر]] ۱۱ هجری{{سخ}}(۲۸ مه ۶۳۲){{سخ}}سنی: ۱۲ [[ربیعالاول]] ۱۱ هجری{{سخ}}(۱۰ ژوئن ۶۳۲)}}
| death_cause=
| resting_place=[[مسجد النبی]]، [[مدینه]]
خط ۲۱:
|شناختهشده برای=بنیانگذار و پیامبر [[اسلام]]
}}
'''محمّد بن عبداللّه'''<ref group="یاد">نام کامل به {{lang-ar|أَبُو الْقَاسِم مُحَمَّد بْن عَبْد الله بْن عَبْد المُطَّلِب بْن هَاشِم}}</ref> (حدود ۵۵۰ تا ۵۷۰ – ۶۳۲ یا بعد از ۶۳۴ میلادی) بنیانگذار و [[پیامبر]] [[اسلام]] است. [[مسلمان]]ان او را [[خاتمالانبیا|آخرین پیامبر]] در سلسلهٔ [[پیامبران در اسلام|پیامبران الهی]] و تحویلدهندهٔ [[قرآن]] میدانند.
[[منبعشناسی دوران آغازین اسلام|منابع تاریخی]] برای بازسازی سرگذشت محمّد، قرآن، یافتههای باستانی، منابع غیراسلامی معاصر او و [[سیره نبوی|روایات اسلامی]] هستند. جزئیات قابلاطمینان زندگی او بسیار کم هستند؛ در روایات اسلامی مثل [[حدیث|احادیث]]، بهطور مفصل به زندگیاش پرداخته شده اما برخی از محققان، به این علت که روایات اسلامی قرنها بعد از محمّد نوشته شدهاند، آنها را فاقد ارزش تاریخی میدانند. تاریخ تولد محمّد مشخص نیست؛ او در
در [[سوره مکی|سورههایی که فرض میشود نخستین باشند]]، محمّد به اهل مکّه هشدار نزدیکی [[روز حساب]]، [[فرجامشناسی|پایان جهان]] و [[ثواب و عقاب]] الهی میدهد اما آنها پیامش را نمیپذیرند. بهگفتهٔ قرآن، کفّار نقشه میکشیدند تا محمّد را «بکشند» یا «اخراج» کنند. محمّد که موفقیتی حاصل نکرده، با پیروانش به [[مدینه|یثرب]] (مدینه) [[هجرت محمد|هجرت]] و آنجا [[امت]] خود — که در آغاز شامل یهودیان و مسیحیان هم میشده — را تأسیس میکند. در مدینه، محمّد پیروانش را به [[جهاد]] علیه مکّیان میخواند و پس از چند نبرد، موفق به [[فتح مکه|فتح مکّه]] میشود. در [[سوره مدنی|سورههای مدنی]]، هشدارهای آخرالزمانی کاهش یافتهاند، اما احادیثی مثل «[[حدیث دو انگشت]]» نشان میدهند محمّد کماکان در انتظار پایان جهان بودهاست. در سورههای مکّی محمّد کاملاً انسانی با اوصاف بشری توصیف شدهاست و جایگاه او در سورههای مدنی بالاتر رفته است. از اقدامات محمّد در سالهای پایانی عمر، تدارک حمله به [[سرزمین مقدس|سرزمین مقدّس]] بوده؛ منابع غیراسلامی همعصر او چنین مینمایانند که محمّد شخصاً مهاجمان را رهبری کردهاست، هر چند منابع اسلامی سعی در کمرنگ کردن نقش او در این جنگ داشتهاند. محمّد حدود ده سال پس از هجرت، در سال ۶۳۲ یا بعد از سال ۶۳۴ میلادی [[مرگ محمد|درگذشت]].
محمّد در بستری تاریخی زیست که در آن انتظارات آخرالزمانی وجود داشت و [[مسیحی|مسیحیان]]، [[مزدیسنا|زرتشتیان]] و [[فرجامشناسی یهودی|یهودیان]] آن دوره تصور میکردند پایان جهان بهزودی میرسد. محمّد و جنبش دینی او نیز از بستر تاریخی خود جدا نبودهاند؛ هشدارِ نزدیکی یا حتی آغاز شدن [[فرجامشناسی اسلامی|آخرالزمان]]، بخش بزرگی از محتوای قرآن و احادیثِ قدیمی محمّد را تشکیل میدهد و منابع غیراسلامی معاصر او به وجههٔ آخرالزمانی جنبش محمّد گواهی دادهاند. نتیجتاً، برخی دانشوران محمّد را یک «واعظ آخرالزمانی» و اسلام نخستین را جنبشی با محوریت سرزمین مقدّس و [[اورشلیم]] محسوب کنند. در مقابل، گروهی از پژوهشگران او را [[اصلاحطلبی|مصلحی]] [[عملگرایی|عملگرا]] میدانند که از هشدارهای آخرالزمانی بهعنوان وسیلهای برای رسیدن به اهداف خود استفاده کردهاست.
|