'''جنرال داینمیکس اف-۱۱۱'''[[جنگنده زمینی]] و بمب‌افکن میان بردی بود که از مدل‌های مختلفی آن در نقش [[بمب افکن استراتژیک]]، [[هواپیمای اکتشافی]] و هواپیمای [[جنگ الکترونیک|جنگ الکترونیکی]] هم استفاده می‌شد. این هواپیما در دهه ۱۹۶۰ توسط شرکت [[جنرال داینامیکس]] آمریکا طراحی شده و از سال ۱۹۶۷ وارد فعالیت رسمی در [[نیروی هوایی آمریکا]] شد. نیروی هوایی استرالیا تنها کاربر دیگر این هواپیما بود که از سال ۱۹۷۳ تا ۲۰۱۰ از مدل اف-۱۱۱سی استفاده می‌کرد تا اینکه آن را با [[اف/آ-۱۸ سوپرهورنت]] جایگزین کرد.
نیروی هوایی استرالیا تنها کاربر دیگر این هواپیما بود که از سال ۱۹۷۳ تا ۲۰۱۰ از مدل اف-۱۱۱سی استفاده می‌کرد تا اینکه آن را به [[اف/آ-۱۸ سوپرهورنت]] جایگزین کرد. اف-۱۱۱ از نخستین هواپیماهایی محسوب می‌شد که تکنولوژهاییتکنولوژی‌هایی همچون [[بال متحرک|بال‌های متحرک]]، [[توربوفن|موتور توربوفن]] دارای قابلیت پس‌سوز در صنعت هواپیما و [[رادار]] اتوماتیک تعقیب ناهمواری‌ها برای پرواز با سرعت بالا در ارتفاع پائینپائین، در آن به کار رفته بود. طرح اف-۱۱۱ بر چندین هواپیمای بال متحرک دیگر نیز تاثیرگذار بود و برخی از ویژگی های پیشرفته اف-۱۱۱۱۱ هم‌اکنون کاملاً رایج هستند. با این حال پیشرفت طرح اف-۱۱۱۱۱ با موانع زیادی رو به رو شد و مدل اف-۱۱۱بی که قرار بود [[هواپیمای رهگیر|جنگنده رهگیر]] ناونشین باشد هرگز تولید نشد. اف-۱۱۱ های نیروی هوایی آمریکا در دهه ۱۹۹۰ از رده خارج شدند، آخرین مدل فعال این هواپیما ''ئی‌اف-۱۱۱ راون'' مدل مخصوص [[جنگ الکترونیکیالکترونیک]]ی بود که در سال ۱۹۹۸ بازنشسته شد. جایگزین‌های اف-۱۱۱ در نیروی هوایی آمریکا جنگنده [[اف-۱۵|اف-۱۵ئی]] استرایک ایگل به مظورمنظور عملیات‌های برد متوسط حمله دقیق به اهداف زمینی و بمب‌افکن [[بی-۱ لنسر|بی-۱ لنسربی]] در نقش بمب‌افکن مافوق صوت هستند.
