خاقانات ترک غربی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
مطلب باید بجای حذف و پاک شدن توسط منابع دیگر به چالش کشیده شود. |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳:
'''خاقانات غربی ترک''' یا '''خاقانی غربی''' خاقاناتی بودند در [[آسیای میانه]] که در اثر منشعب شدن [[خاقانات ترک]]، در قرن هفتم میلادی بوجود آمدند. تأسیس این خاقانات در سال [[۶۰۰ (میلادی)|۶۰۰ میلادی]] و انقراض آن در سال [[۶۵۹ (میلادی)|۶۵۹ میلادی]] بود.
در سدهٔ پنجم میلادی، پانصد خانواده یا قبیلهٔ [[آشینا]]، {{انگلیسی|Ashina}}، در شمال [[چین]] با هم متحد شدند. در آغاز زبان [[مغولی]] را بعنوان زبان مشترک خویش برگزیدند ولی تا اواسط سدهٔ ششم میلادی، افراد قبایل [[آشینا]] به زبان [[ترکی]] سخن می‌گفتند. چینیان اتباع خان‌های آشینا را «تو کیو» می‌گفتند. این نکته را باید متذکر شد که چینیان در زبان خود مخرج «ر» ندارند.{{مدرک|جمله ناقص و مبهم است}}
این قبایل در دامنهٔ کوه‌های [[اورال]] چنان در طول زمان با هم جوش خوردند که صد سال بعد به سال ۵۶۴ میلادی، مجموعهٔ واحدی را تشکیل می‌دادند که آنان را [[ترک باستان]] و یا [[تورکیوت]] نامیده‌اند. ترکان در مدتی کوتاه سرزمین وسیعی را به تصرف درآوردند و تا مرزهای [[ایران]] پیش تاختند.<ref>رضا، عنایت الله. ایران و ترکان در روزگار ساسانیان. ص ۲۹</ref>
| |||