سازمان حسابرسی: تفاوت میان نسخه‌ها

اولین باری که در قوانین رسمی ایران به حسابرسی اشاره شده است، [[قانون تجارت]] مصوب سال ۱۳۱۱ است که بر مبنای آن [[شرکت‌های سهامی]] موظف می‌شدند افرادی را به عنوان مفتش (بازرس) برای رسیدگی به حساب‌ها و اسناد و مدارک انتخاب کنند و گزارشی را دربارهٔ اوضاع عمومی شرکت به مجمع عمومی صاحبان سهام ارائه دهند، با این وجود این بازرسی با حسابرسی در معنای امروزی متفاوت بود. در [[«قانون مالیات بر درآمد]]» سال ۱۳۲۸ برای اولین بار از خدمات حسابرسی حرفه‌ای برای حسابرسی مالیاتی استفاده شد که [[وزارت دارایی]] را مکلف به پذیرش نتایج کار ''انجمن محاسبین قسم خورده'' می‌کرد. اساسنامهٔ انجمن محاسبین قسم خورده در سال ۱۳۴۲ تصویب شد. با تصویب قانون مالیات‌های مستقیم سال ۱۳۴۵ مقرر شد که ''کانون حسابداران رسمی'' تشکیل گردد و با این کار عملاً تکیه گاه قانونی انجمن محاسبین قسم خورده فروریخت. از سال ۱۳۵۱ اساسنامهٔ کانون حسابداران رسمی به تصویب رسید و این کانون کار خود را آغاز کرد.

پس از [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران]] و مصادره شرکت‌های متعلق به برخی سرمایه‎داران، قوانینی در [[شورای انقلاب]] به تصویب رسید که بر پایهٔ آن‌ها شرکت‌ها و مؤسسات سودبر و ناسودبر بسیاری ملی شدند و تحت مدیریت دولت درآمدند. در سال [[۱۳۵۹]] به علت نارسایی‌های نظام حسابرسی موجود، طی لایحه‌ای مربوط به اصلاح پاره‌ای از مواد قانونی مالیات‌های مستقیم، مواد مربوط به حسابداران رسمی لغو شد. در نتیجه، کانون حسابداران رسمی عملاً منحل شد. برای رسیدگی به امور حسابرسی، سه مؤسسهٔ حسابرسی در نظر گرفته شد که هر یک رسیدگی حسابرسی گروهی از شرکت‌ها و مؤسسات را بر عهده گرفتند. این‌ها عبارت بودند از مؤسسه حسابرسی سازمان صنایع ملی و سازمان برنامه، مؤسسه حسابرسی بنیاد مستضعفان (۱۳۵۹) و مؤسسه حسابرسی شاهد(۱۳۶۲). در سال ۱۳۶۲ [[مجلس شورای اسلامی]] تصویب کرد که این سه مؤسسه و شرکت سهامی حسابرسی (تشکیل‌شده در ۱۳۵۰ و مسئول حسابرسی شرکت‌های دولتی) با هم ادغام شوند و سازمان حسابرسی کشور تشکیل شود. اساسنامهٔ این سازمان در سال ۱۳۶۶ به تصویب مجلس رسید و از آن زمان سازمان حسابرسی وابسته به [[وزارت امور اقتصادی و دارایی]] با شخصیت حقوقی و استقلال مالی تشکیل شد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://audit.org.ir/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87%D9%85%D8%A7/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C/%D8%B3%D8%A7%D8%A8%D9%82%D9%87/tabid/68/language/en-US/Default.aspx/ |عنوان=سابقه | ناشر =سازمان حسابرسی |تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۱۲ دسامبر ۲۰۱۲}}</ref><ref>{{یادکرد وب |نویسنده = منصور اسدزاده |نشانی=http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1050723 |عنوان=نگاهی به تاریخچه حسابرسی در ایران | ناشر = بانک اطلاعات نشریات کشور |تاریخ =11/2/85 |تاریخ بازبینی=}}</ref><ref>وب‎گاه سازمان حسابرسی، ''درباره سازمان، '''معرفی سازمان'''، وب‎گاه سازمان حسابرسی ([http://audit.org.ir/WFrmOrgIntroduce.aspx پیوند]).</ref>

کمیته‎های سازمان حسابرسی عبارتند از<ref>وب‎گاه سازمان حسابرسی، ''درباره سازمان، '''کمیته‎های سازمان'''، وب‎گاه سازمان حسابرسی ([http://audit.org.ir/WFrmOrgIntroduce.aspx پیوند]).</ref>:

طبق بند ۴ تبصره ۲ «[[قانون تشکیل سازمان حسابرسی]]» (۵ دی ۱۳۶۲) و مواد ۶ و ۷ «اساسنامه سازمان حسابرسی» (۱۷ شهریور ۱۳۶۶)، وظیفه تدوین و تعمیم اصول و ضوابط حسابداری و حسابرسی در ایران به سازمان حسابرسی واگذار شده است. در این راستا، سازمان حسابرسی - از اواخر [[دهه ۱۳۷۰]] - «اصول و ضوابط حسابداری و حسابرسی» ایران را وضع می‎کند که برای همه نهادهای گزارشگر و موسسات حسابرسی در ایران لازم‎الاجرا است.<ref>همان قانون.</ref><ref>همان اساسنامه.</ref><ref>''استانداردهای و گزارش‎های حسابداری و حسابرسی''، وب‎گاه رسمی [[سازمان حسابرسی]] ([http://audit.org.ir/WFrmCodificatedStandardView.aspx پیوند]).</ref>