میان‌دوراه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴:
 
در فارسی برای این معنی، واژه عربی '''عجان''' و واژه فرانسوی '''پرینه''' هم به کار رفته‌است.
در فرهنگ عامیانه به این ناحیه یا بخشی از شلوار که بر روی این ناحیه قرار می‌گیرد '''خِشتَک''' هم گفته می‌شود. نام خشتک بخاطر خشتی ([[لوزی]]) بودن تکه‌پارچه‌ایتکه‌ پارچه‌ای است که در شلوارهای قدیم در این قسمت می‌دوخته‌اند.
 
به این بخش از بدن در زبان غیرتخصصی '''دوشاخ''' نیز گفته می‌شد چنانچه در ورزش کشتی زمانی که یک پا از یک حریف در میان‌گاه دو پای حریف دیگر قرار می‌گیرد آن را فن «دوشاخ کردن» می‌گویند.{{مدرک}}
 
افزون برین واژهٔ «هَتَک» نیز به همین ناحیه بدن گفته می‌شود.
این واژه برگرفته از واژه هفت است و ابزاری در باغداری و کشاورزی نیز بدین نام خوانده می‌شد، که به ۷ فارسی می‌مانست.{{مدرک}} هتک در مفهوم مورد بحث در زبان توده هنوز روان است؛ «آن قدر بدو، تا هتکت دره!». اصطلاح دیگر برا این موضع، با سنگینی سوی [[مقعد]]، باز هم از زبان توده، «تَلِنگ» است. این واژه خود از دو واژه دیگر؛ ته: انتها + لنگ: پا (تمام پا از لگن تا نوک) پدید آمده بوده‌است. زبانزد «تلنگش دررفت» با همین واژه ساخته شده‌است.
 
در [[یوگا]] محل نخستین [[چاکرا]] (گره خطوط انرژی بدن) را در میاندوراه می‌دانند.[http://www.tarannom.com/chakratrapy.htm]