'''پدیدارشناسی''' یا فنومنولوژی'''پدیده‌شناسی''' {{به آلمانی|Phänomenologie}} مکتب و روشی است که توسط [[ادموند هوسرل]]{{مدرک}} با هدف نظام‌بخشیدن به فلسفه و علوم انسانی پایه‌گذاری شده‌است. این مکتب به دنبال پژوهش و آگاهی مستقیم نسبت به تجربیات و مشاهدات، یا به عبارت دیگر نسبت به پدیدارهایی است که بی‌واسطه در تجربه‌ما ظاهر می‌شوند.
البته از سوی دیگر باید در نظر داشت که '''پدیدارشناسی''' برای اولین بار در 1765۱۷۶۵ میلادی در نوشته‌های فلسفی به کار گرفته شده و [[کانت]] نیز به مناسبت از آن استفاده می‌کرده است. از دید [[فیشته]] یا [[شلینگ]] پدیده‌شناسی شناخت کامل از مسأله به وسیلهٔ خود مسأله است. اما پس از این از سوی [[هگل]] به آن یک معنی فنی مرتب اختصاص داده شده است. چون '''پدیدارشناسی''' هگل صرفاً می‌خواست معرفت را از حیث پدیدار شدن بر شعور ملاخظه کند. سعی هگل در کتاب [[پدیدار شناسی روح]] این است که از شناخت پدیداری خود انتقادی به معرفت امر مطلق که خود باید معرفتی مطلق نام گیرد، ارتقا پیدا کند. <ref>[[جوزف جی. کاکلمانس]]، [[پدیدارشناسی چیست؟ برخی از موضوعات بنیادی پدیدارشناسی هوسرل]]، مجله نامه فلسفه، زمستان ۱۳۷۶، شماره دوم، صص ۶۳ تا ۷۴.</ref>
[[پدیده‌شناسی]] یکی از دو سنت بزرگ [[فلسفه|فلسفی]] [[سده بیستم]] است که با پیروانی چون [[ماکس شلر]]، [[مارتین هایدگر]]، [[مرلوپونتی]]، [[گادامر]] و [[پل ریکورپل ریکور]]، فراسوی [[فلسفه]] در حوزه‌هایی چون [[جامعه‌شناسی]]، [[روان‌شناسی]] و دیگر [[علوم انسانی]] کاربرد دارد.▼
از دید [[فیشته]] یا [[شلینگ]] '''پدیدارشناسی''' شناخت کامل از مسئله به وسیله‌ی خود مسئله است.
اما پس از این از سوی [[هگل]] به آن یک معنی فنی مرتب اختصاص داده شده است. چون '''پدیدارشناسی''' هگل صرفاً می‌خواست معرفت را از حیث پدیدار شدن بر شعور ملاخظه کند. سعی هگل در کتاب [[پدیدار شناسی روح]] این است که از شناخت پدیداری خود انتقادی به معرفت امر مطلق که خود باید معرفتی مطلق نام گیرد، ارتقا پیدا کند. <ref>[[جوزف جی. کاکلمانس]]، [[پدیدارشناسی چیست؟ برخی از موضوعات بنیادی پدیدارشناسی هوسرل]]، مجله نامه فلسفه، زمستان 1376، شماره دوم، صص 63 تا 74.</ref>
▲[[پدیده‌شناسی]] یکی از دو سنت بزرگ [[فلسفه|فلسفی]] [[سده بیستم]] است که با پیروانی چون [[ماکس شلر]]، [[مارتین هایدگر]]، [[مرلوپونتی]]، [[گادامر]] و [[پل ریکور]]، فراسوی [[فلسفه]] در حوزه‌هایی چون [[جامعه‌شناسی]]، [[روان‌شناسی]] و دیگر [[علوم انسانی]] کاربرد دارد.
== منابع ==
{{پانویس}}
* [[درآمدی بر پدیدارشناسی (کتاب)|درآمدی بر پدیدارشناسی]]؛ [[رابرت ساکالوفسکی]]. برگردان: [[محمدرضا قربانی]]، [[گام نو (انتشارات)|انتشارات گام‌نو]]، [[تهران]]، [[۱۳۸۴]]
* [[زمینه و زمانه پدیدارشناسی (کتاب)|زمینه و زمانهٔ پدیدارشناسی]]: جستاری در زندگی و اندیشه‌های [[هوسرل]] و [[هیدگر]]، برگردان: [[سیاوش جمادی]] و [[مسعود علیا]]، [[ققنوس (انتشارات)|انتشارات ققنوس]]، [[۱۳۸۷]]، [[تهران]].
