چشمه آب‌گرم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mojtabasah (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش همراه
خط ۴:
 
== چشمه‌های آب گرم [[ایران]] ==
[[استان اردبیل]] با دارا بودن بیش از ۱۱۸ دهنه چشمه معدنی (به نقل از کتاب درمان با آب‌های معدنی تالیف تورج مهدیزاده - مریم پنجعلی اصل - انتشارات باغ اندیشه ۱۳۸۲) مقام اول را در ایران از این نظر داراست. از آن گذشته چشمه [[قوتورسویی]] [[لاهرود]] با درجه اسیدی ۲٫۷ به عنوان اسیدی‌ترین چشمه دنیا{{مدرک}} و چشمه [[شابیل]] [[لاهرود]] با ظهور آب گرم با دمای ۵۰ درجه در ارتفاع ۲۷۰۰ متری، مرتفع‌ترین{{مدرک}} و گاومیش گلی سرعین پرآب‌ترین چشمه ایران{{مدرک}} از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
 
پس از [[سرعین]] در استان اردبیل؛ شهر [[آمل]] با داشتن بیش از ۲۶ دهنه آب معدنی گرم و سرد در رده دوم اهمیت واقع است. که بزرگترین آبگرم ایران در لاریجان آمل واقع شده است.{{مدرک}} از دیگر چشمه‌های آبگرم و معدنی مهم ایران که تاثیرات درمانی آنها به طور تجربی به اثبات رسیده، می‌توان به [[آبگرم معدنی فردوس|چشمه آب‌گرم فردوس]] در نزدیکی [[فردوس]]، چشمه‌های سیرچ و لاله‌زار در [[استان کرمان|کرمان]]، گنو، خورگو و خمیر در [[هرمزگان]]، چشمه‌های معدنی متعدد در دامنه کوه [[تفتان]] در [[سیستان و بلوچستان]]، چشمه ورتون [[استان اصفهان|اصفهان]]، چشمه آبگرم [[دهلران]]، چشمه نیلو در [[استان بوشهر|بوشهر]] و چندین چشمه آبگرم در استان‌های [[استان فارس|فارس]]، [[استان کردستان|کردستان]]، [[استان آذربایجان|آذربایجان]] و [[استان خراسان|خراسان]] اشاره نمود. برخی از این چشمه‌ها (مثل [[آبگرم فردوس]]، سیرچ کرمان و گنو بندرعباس) هر ساله شاهد خیل عظیمی از مسافرانی هستند که جهت آب‌درمانی به آنجا مراجعه می‌کنند.