برگ چغندر: تفاوت میان نسخه‌ها

طبق دست نوشته‌های برجای مانده از روزگاران گذشته، مشخص شده است که در حدود چهار قرن قبل از میلاد، انسان با خواص دارویی و گیاهی چغندر آشنا بوده است و از آن استفاده می کرده. گیاهی با برگهای پهن که در فصل سرد سال جایگزین مناسبی برای اسفناج می‌باشد و می‌توان به همراه سبزیجات دیگر از آن در آش و یا ماست استفاده کرد. چغندر را عسل گیاهی می دانند و خداوند بعد از عسل، شفا را در این گیاه باارزش قرار داده است. دانشمندان [[علم پزشکی]] برای این گیاه باارزش در حدود بیست و یک خاصیت درمانی تعریف کرده‌اند که از آن جمله می‌توان به ملین بودن آن اشاره کرد، البته اگر با عدس استفاده شود بهتر است. اگر برگ این گیاه را در مقداری آب بجوشانیم و دست و پای ترک خورده را در آن قرار دهیم، معجزهٔ شفا بخشی آن را می‌توانیم ببینیم. برگ چغندر التهاب مجاری ادرار را درمان می‌کند و برای پانسمان زخم و درمان تاول نیز بسیار مناسب است. چغندر مخلوط با آب هویج دفعکننده [[سنگ کیسه صفرا]] نیز هست و شربت چغندر بهترین نوشابه و تقویتکننده بدن و دافع سموم بدن است استخوان را محکم می‌کند و برگ آن غذای مناسبی برای بیمار است و خواب را برای بیمار آرام می‌کند. باید توجه داشت که مصرف مداوم و بی رویهٔ هر چیزی باعث برهم خوردن مزاج آدمی می‌باشد که استفاده زیاد از چغندر نیز می‌تواند اینگونه باشد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده =شهره فرجی |نشانی= http://www.hamshahrionline.ir/details/93526|عنوان=آشنایی با خواص چغندر | ناشر = |تاریخ = ۳ آبان ۱۳۸۸ |تاریخ بازبینی=}}</ref>