دو رنگ‌تابی دورانی: تفاوت میان نسخه‌ها

رنگ تابی دورانی اشاره به جذب دیفرانسیل نور چپ و راست گردش قطبی است. این پدیده توسط Jean-Baptiste Biot, Augustin Fresnel و Aimé Cotton در نیمه اول از قرن 19th کشف شد. این روش در باندهای جذب مولکول های کایرال نوری فعال به نمایش گذاشته شده است. این روش اسپکتروسکوپی طیف گسترده ای از برنامه های کاربردی در زمینه های مختلف است. برجسته ترین این روش ها، CD UV است که به منظور بررسی ساختار دوم پروتئین استفاده می گردد. UV/V که یک نوع CD است برای بررسی انتقال شارژ استفاده می گردد.

تابش الکترومغناطیسی شامل میدان الکتریک (E) و مغناطیسی (B) است که نوسان [[عمود بر]] یکدیگر دارند و به جهت انتشار است. در حالی که نوری که بصورت خطی قطبی شده زمانی اتفاق می افتد که بردار [[میدان الکتریکی]] نوسان تنها در یک صفحه و گردش قطبی نور زمانی اتفاق می افتد که جهت بردار میدان الکتریکی در جهت انتشار آن با شدت ثابت باشد.

در یک نقطه در فضا، گردش قطبی بردار ردیابی یک دایره بیش از یک دوره از [[فرکانس موج]] است. دو نمودار زیر نشان می دهد بردار الکتریکی از نور خطی و گردش قطبی، در یک لحظه از زمان، برای طیف وسیعی از موقعیت؛ طرح بردار گردش قطبی الکتریکی در امتداد جهت انتشار (k) به شکل یک مارپیچ است.

هنگامی که گردش نور قطبی شده از طریق جذب نوری متوسط فعال، سرعت بین polarizations راست و چپ متفاوت است (CL ≠ CR) و همچنین [[طول موج]] آنها (λL ≠ λR) و تا حدی که آنها جذب شده اندشده‌اند (εL ≠ εR). رنگ تابی دورانی عبارت از تفاوت Δε ≡ εL-εR است.

میدان الکتریکی از یک [[پرتو نور]] که باعث جابجایی خطی در هنگام برقراری ارتباط با یک مولکول (دو قطبی الکتریکی)، در حالی که [[میدان مغناطیسی]] آن، باعث می شود [[جابه جایی]] گردش (دو قطبی مغناطیسی) می شود. این دو حرکت ترکیب باعث تحریک الکترون در یک حرکت مارپیچی، که شامل جا به جایی و چرخش مرتبط با آنها است.

در اینجا دو معادله که از درجه غیر صفر، اپراتور [[گشتاور دوقطبی الکتریکی]] و مغناطیسی (و) باید به عنوان نمایندگی اصلی غیر قابل تقلیل تبدیل را مشاهده مینماییم. و مجموعه نقاطی هستند که تنها نقطه ای که در آن این می تواند رخ دهد، تنها مولکول کایرال CD فعال است.

که در آن ΔA (جذب دلتا) تفاوت بین جذب [[نور پلاریزه]] راستگرد و چپگرد ( چیزی که معمولامعمولاً [[اندازه گیری]] می شود) است. ΔA تابعی از طول موج است، بنابراین برای اندازه گیری معنی دار طول موجی که در آن آزمایش انجام شده باید مشخص باشند.

كهکه در آن

L طول مسیر به [[سانتی متر]] (cm) است.

در نتيجهنتیجه

dichroism مولار است. این ویژگی ذاتی این همان چیزی است که معمولامعمولاً به عنوان dichroism دایره ای از این ماده شناخته می شوند. از آنجا که \Delta \epsilon تابعی از طول موج، میزان مولار dichroism ( \Delta \epsilon ) باید به طول موجی که در آن معتبر است را مشخص کنید.

در بسیاری از کاربردهای عملی CD، که در زیر مورد بحث قرار گرفته ، CD اندازه گیری شده صرفاصرفاً یک ویژگی ذاتی مولکولی نیست ، بلکه بستگی به ترکیب مولکولی دارد. در چنین حالتی CD همچنین ممکن است تابعی از دما، غلظت، و محیط شیمیایی، از جمله حلال ها باشد. در این گونه موارد CD گزارش شده را نیز باید به این عوامل مرتبط دیگر نیز اشاره کرد تا عدد گزارش شده معنی دار باشد .