غلامرضا مین‌باشیان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵:
پس از مراجعت به ایران در [[بریگاد قزاق]] که تحت نظارت فرماندهان روس بود کار کرد و ریاست دستهٔ موزیک آن جا را داشت. هنگام [[نهضت مشروطیت]] به خاطر علاقه و همکاری با مشروطه‌خواهان از دستهٔ قزاق بیرون آمد و به [[فرانسه]] رفت. او پس از بازگشت از فرانسه با درجهٔ [[سرتیپ|سرتیپی]] به ریاست کل دسته‌های موزیک نظام ایران رسید و در سال ۱۳۰۰ ادارهٔ موزیک ارتش را بنیاد گذاشت. شعبهٔ موزیک دارالفنون که به نام «مدرسهٔ موزیک» از سپاه تفکیک شده بود تا سال ۱۳۰۷ زیر نظر سالار معزز و فرزندش [[غلامحسین مین‌باشیان]] اداره می‌شد. او علاوه بر موزیک نظام به [[موسیقی ایرانی]] نیز وارد بود و از نخستین کسانی است که موسیقی ایرانی را به نت اروپایی نوشت و انتشار داد.
سالار معزز سازندهٔ سرود «[[سلامتی دولت علیه ایران (سرود)|سلامتی دولت علّیهٔ ایران]]» یعنی سرود ملی ایران در آغاز دورهٔ مشروطه است. این سرود ظاهراً نخستین بار در ۲۸ تیر ۱۲۸۸ ه.خ. (۱ رجب ۱۳۲۷ ه.ق.) منتشر شده است.<ref>[http://www.javad-maroufi.com/pageid=4.htm تصویر صفحهٔ نخست «مارش ملی ایران» به‌تاریخ ۱ رجب ۱۳۲۷ ه.ق.]</ref><ref>[http://shahrefarang.com/iranian-national-anthem/ نشریهٔ عصر جدید، شمارهٔ ۸ (سال دوم)، طهران، شنبه ۲۱ ذیعقدهٔ ۱۳۳۳، صفحه‌های ۵ و ۶]</ref><ref>ملاح، حسینعلی، تاریخ موسیقی نظامی ایران، صفحه‌های ۱۳۵ و ۱۳۶</ref><ref>درویشی، محمدرضا، «نگاه به غرب، بحثی در تأثیر موسیقی غرب بر موسیقی ایران»، انتشارات ماهور، ۱۳۷۳، صفحهٔ ۳۴</ref>
سالار معزز در سال ۱۳۱۴ درگذشت. او دو پسر به نام‌های [[نصرالله مین‌باشیان]] (نصرالسلطان) و [[غلامحسین مین‌باشیان]] داشت.
| |||