فلسفه فضا و زمان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۸:
==دیدگاه‌های دوران باستان و قرون وسطا==
کهن‌ترین اندیشه ثبت شده در [[فلسفه غربی] درباره‌ی [[زمان]]، گفتاری از [[پتاهوتپ]] (سده‌های ۲۶۵۰-۲۶۰۰ پیش از زایش) اندیشمند [[مصر باستان]] است. [[وداها]]، کهن‌ترین نوشته‌های [[فلسفه هندی]] و [[هندوئیسم|آیین هندو]] که پیشینه‌ی آن به پایان [[هزاره دوم (پیش از میلاد)|هزاره دوم (پیش از زایش)]] می‌رسد، شرحی از [[کیهان‌شناسی هندو]] می‌دهد که در آن [[کیهان]] چرخه‌های پیوسته‌ای از آفرینش، نابودی، و نوزایی را از سر می‌گذراند. چرخه‌هایی که هر کدام ۴،۳۲۰،۰۰۰ سال به درازا می‌کشد. [[فیلسوفان یونان باستان]]، کسانی چون [[پارمنیدس]] و [[هراکلیتوس]]، مطالبی درباره سرشت زمان نوشته‌اند.
[[اینکاها]] فضا و زمان را پنداره‌ای یگانه دانسته و آن را '''پاچا''' (در [[زبان کچوا]]: pacha و در [[زبان آیمارا]]: pacha) می‌نامیدند.
==واقع‌گرایی و ضدواقع‌گرایی==
| |||