عضدالدوله دیلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

فناخسرو (پناه خسرو) در سال ۳۳۸ه ق / ۹۴۹ م پس از درگذشت عمویش [[عمادالدوله علی]]، هم به وصیت او، در حالی که سیزده سال سن داشت در [[شیراز]] به تخت نشست. در این هنگام پدرش [[رکن‌الدوله حسن]] هنوز زنده بود. رکن‌الدوله وارث لقب امیرالامرایی [[آل بویه]] گردید و فناخسرو عملاً تا مدتها نایب و عامل پدرش بود. به گواهی سکه‌ای که تاریخ سال ۳۴۰ ه ق / ۲-۹۵۱ م را دارد.<ref>مجموعه سکه‌شناسی برلین</ref> به زودی فناخسرو لقب ''عضدالدوله'' را از خلیفه بغداد دریافت کرد. هر چند که به نظر می‌رسد که در ابتدا قصد آن بود که لقب ''تاج‌الدوله'' به فناخسرو داده شود، اما ظاهراً عموی فناخسرو یعنی [[معزالدوله احمد]]، امیر آل بویه در بغداد، لقب ''تاج‌الدوله'' (تاج حکومت) را برای برادرزاده اش زیادی دانسته و لاجرم خلیفه به لقب عضدالدوله (بازوی حکومت) اکتفا کرده است<ref>رسوم دارالخلافه، هلال الصابی</ref>

 

 

== دوران استقلال عضدالدوله ==

 

 

در این زمان عضدالدوله علاوه بر القاب ''امیر الامرا''، ''امیر عادل'' و ''الملک العادل''، رسماً عنوان ''شاهنشاه'' را اتخاذ کرده بود، عنوانی که از سال ۳۶۹ ه ق / ۹۸۰ م بر روی سکه‌های عضدالدوله نیز یافت می‌شود و نشان از گرایش او به اتصال با سنت ایرانی پیش از اسلام دارد. چنین گرایشی را در این دوران، نه تنها در عضدالدوله، بلکه در امرای مقدم [[آل بویه]] و همچنین [[آل زیار]] می‌توان جستجو کرد.

 

 

عضدالدوله که ظاهراً در اواخر عمر گرفتار نوعی مالیخولیای مزمن شده بود در سال ۳۷۲ ه ق / ۹۸۳ م در بغداد درگذشت.

عضدالدوله شهر ساسانی ''[[گور (شهر باستانی)|گور]]'' را بازسازی کرد و نام آنرا به ''فیروز آباد'' تغییر داد.

 

 

عضدالدوله در بغداد نیز کاخ با شکوهی برآورد و طرح جاه طلبانه‌ای برای بازسازی بغداد فراهم کرد. برای این مقصود به مالکین خانه‌های بغداد وام داد و پته‌هایی که به آنها داد شباهت عجیبی با اسکناسهای امروزی دارند. عضدالدوله همچنین در بغداد بیمارستان بزرگی برآورد که [[بیمارستان عضدی]] نام گرفت. این بیمارستان مجهز دارای داروخانه بزرگی نیز بوده است.

 

== پیوند به بیرون ==

 

http://www.p30lords.com/forum/showthread.php?t=5194

 

 

{{شاهان بوییان}}

[[رده:درگذشتگان ۹۸۳ (میلادی)]]

[[رده:زادگان ۹۳۶ (میلادی)]]