مدرسه چهارباغ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲:
| بخش =
| نام محلی =
| نام‌های دیگر = مدرسه مادر شاه{{سخ}}مدرسه سلطانیهسلطان حسین
| نام‌های قدیمی =
| نوع بنا =
خط ۴۰:
سبک معماری این بنا به [[شیوه اصفهانی]] است.<ref> محمد کریم پیرنیا ص۲۷۰</ref> ازنظر تناسب [[معماری]] و زیبایی طرح [[کاشی‌کاری]]، [[گنبد]] مدرسه چهارباغ بعد از [[مسجد شیخ لطف الله]] قرار دارد ولی در نظر استادان بزرگ این فن، در مجلّل این بنا که با [[طلا]] و [[نقره]] تزئین شده‌ از لحاظ [[زرگری]]، [[طلاکاری]]، [[طراحی]] و [[قلمزنی]]، شاهکاری از [[صنایع ظریفه‌]] است و نظیر ندارد. مدرسه چهار باغ از لحاظ [[کاشی‌کاری]] هم دارای اهمیت است و انواع مختلف این فن را مانند [[کاشی هفت رنگ]]، [[معرق]]، [[گره چینی]]، [[پیلی]] و [[معقلی]] را در خود جای داده و در حقیقت [[موزه]] کاشی‌کاری اصفهان می‌باشد. [[محراب]] و [[منبر]] یکپارچه [[مرمر|مرمری]]، حجره مخصوص شاه سلطان حسین، کاشی‌کاری بی‌نظیر مدخل مدرسه، خطوط [[نستعلیق]] [[کتیبه|کتیبه‌ها]] و پنجره‌های چوبی [[آلت‌بری|آلت‌بُری]] شده از قسمت‌های بسیار جالب و تماشایی این بنای نفیس تاریخی است. درختان [[چنار]] کهنسال و جوی آبی که در آن جریان دارد، بر زیبائی تزئینات نفیس کاشی‌کاری این بنای تاریخی افزوده و این مکان را بسیار فرح‌بخش و روح‌نواز کرده است.<ref>لطف‌الله هنرفر</ref>
 
==کاروانسرا و بازار==
[[کاروانسرا|کاروانسرای]] مادر شاه که مجلل‌ترین اقامتگاه مسافرین سه سده پیش بوده موقوفه و متصل به ساختمان‌های مدرسه چهارباغ، در ضلع شرقی آن است، هم اکنون تبدیل به مهمانسرایی به نام [[هتل عباسی|مهمانسرای عباسی]] شده واز لحاظ سبک معماری در بین [[هتل|هتل‌های]] درجه اول دنیا در زمان حاضر بی‌نظیر و منحصر به فرد است.<ref>لطف‌الله هنرفر</ref> دیگر موقوفه متصل به این بنا [[بازار هنر]] می‌باشد.
 
==کتیبه‌های خوشنویسی==
خط ۴۷:
 
== سنگاب‌ها ==
دو [[سنگاب]] در داخل مدرسه چهارباغ قرار دارند؛ یکی در سرسرای ورودی و دیگری در صحن مدرسه.<ref name="کتاب سنگابها">سقاخانه‌ها و سنگابهای اصفهان. منصور دادمهر. انتشارات گلها. ۱۳۷۸.</ref>
 
۱- سنگاب سرسرای ورودی از جنس سنگ پارسی است و بر روی آن کتیبه صلوات بر [[چهارده معصوم]] به [[خط ثلث]] برجسته در لوحه‌های کوچکی کنده‌کاری شده‌است. همچنین بر طبق کتیبه، سنگاب در ماه شعبان سال [[۱۱۱۰ (قمری)]] توسط سنگتراشی به نام «محمد طاهر» ساخته‌شده‌است. در وسط دو لوح آخر عبارات زیر به [[خط نستعلیق]] وجوددارد: