جوانی سید روح‌الله خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از اتمام این دروس کسانی که می‌خواستند به تحصیل ادامه دهند، به [[اراک]] می‌رفتند. اما با توجه به وقوع [[جنگ جهانی اول]] و اوضاع آشفته کشور، دیگر امکان مسافرت به اراک برای نوجوانان وجود نداشت. لذا بزرگان خمین تصمیم گرفتند، مدرسه‌ای به سبک مدارس جدید ایجاد کنند. این مدرسه سه معلم داشت، که یکی مدیر بود و سر کلاس درس هم می‌رفت و یکی دیگر از آنها به نام میرزاعلی خان، معلم [[زبان فرانسه]] و یک فرد معمم نیز معلم [[زبان فارسی]] بود. «آقا شیخ فضل‌الله» عموی مادر خمینی نیز معلم شرعیات بود. خمینی نیز به این مدرسه رفت. علاوه بر آن خانواده وی که از وضع مالی خوبی برخوردار بودند، برایش معلم سرخانه گرفتند. نام این معلم «افتخارالعلما» بود و در غیاب او مادرش به شاگردان درس می‌داد. [[آیت‌الله پسندیده]] برادر بزرگ خمینی می‌گوید سواد مادرش بیشتر از خود افتخارالعلما بود و من نزد مادرش [[هیات]]، [[نجوم]] و [[حساب]] می‌خواندم. خمینی پس از آن که مقطع ابتدایی را نزد افتخارالعلما تمام کرد، درس [[مقدمات]] را نزد «محمدمهدی داعی» شروع کرد. «حاج میرزا نجفی» شوهر خواهر روح‌الله نیز [[منطق]] را به او تدریس کرد.<ref name=autogenerated2/>

 

 

او زبان [[عربی]] را نیز نزد شیخ‌جعفر آموخت. روح‌الله تحصیلات خود را با حفظ کردن قرآن در مکتبی که در نزدیکی خانه‌ی آن‌ها توسط ملاابوالقاسم راه‌اندازی شده بود ادامه داد و در سن هفت‌سالگی حافظ قرآن شد.<ref name="alislam"/><ref name="baqer18"/> پس از آن‌که او در مکتب ملا ابوالقاسم همه‌ی آن‌چه که در مکتب‌خانه‌های آن دوران مرسوم بود را آموخت، به [[مدرسه]] – که جزء مراکز تازه‌تأسیس آن زمان به حساب می‌آمد – رفت.<ref name="hawze"/> {{مدرک|منبع معتبر}}

برای مثال، در سال ۱۳۰۷ او کتاب [[شرح دعای سحر (کتاب)|شرح دعای سحر]] را - که تفسیر جامعی بود بر دعایی که [[محمد باقر|امام محمد باقر]] در [[رمضان|ماه رمضان]] می‌خواند - نوشت. در این کتاب، همانند آثار دیگر خمینی پیرامون موضوع عرفان، اصطلاحات به کار برده شده توسط ابن‌عربی به کرات دیده می‌شود. دو سال بعد، او مصباح‌الهدایه الی الخلیفه والولایه را نوشت، که چکیده و شرح مختصری بود بر موضوعات اصلی عرفان. اثر دیگر خمینی در آن سال‌ها – که مرتبط با موضوع عرفان بود – مجموعه‌ای از تفسیرها پیرامون تفسیر فصوص قیصری بود.<ref name="alislam"/>

 

 

آن‌گونه که از دنباله‌ی مطالب مندرج در آن نوشته و شواهد دیگر برمی‌آید، «فقه» هیچ‌گاه به‌عنوان اولویت اصلی خمینی مطرح نبوده‌است. در نقطه‌ی مقابل، «عرفان» همواره به عنوان دغدغه‌ی اصلی او به حساب می‌آمده، به‌گونه‌ای که بخش زیادی از تحصیل و تعلیم و نوشته‌های او در آن زمان پیرامون این موضوع بوده‌است. ادامه‌ی این علاقه در سال‌های بعد تأثیر زیادی در شخصیت فکری و روحی او داشت، و این موضوع در بسیاری از فعالیت‌های سیاسی آتی او نیز نمود داشت.<ref name="alislam"/>{{مدرک|منبع معتبر}}

[[رده:سید روح‌الله خمینی|سید روح‌الله خمینی]]

[[رده:ویکی‌سازی رباتیک]]